[NC] My Boyfriend PART : 32
“ในเมื่อนายไม่สนใจฉ้าน นายไม่รักฉันแร้วใช่มั้ยแจจุง ฮือๆ ฉันไม่อยากอยู่ต่อไปแล้ว แจจุง ฮือๆ ” ขาเรียวยาวก้าวออกไปนอกหน้าต่าง หวังจะปลิดชีพตัวเอง ด้วยความไม่สติ
แต่ขาเรียวยาวก็ต้องกลับเข้ามาอีกครั้ง เมื่อมีแรงจากใครบางคนที่ดึงให้เค้าเข้ามาที่เดิม
แขนเรียวบางโอบรอบเอวหนาของคนที่กำลังจะคิดสั้น ทำอะไรบ้าๆ ก่อนจะออกแรงดึงให้อีกคนกลับเข้ามาอยู่ในพื้นที่ที่ปลอดภัย
“ไม่นะ ยุนโฮ นายทำบ้าอะไรเนี่ย ” นัยน์ตาคมเบิกกว้างทันที เมื่อรับรู้ถึงการโอบกอดจากคนด้านหลัง สัมผัสที่ตัวเองจำได้เป็นอย่างดี ร่างสูงค่อยๆหันมาตามเสียงของคนที่อยู่ด้านหลังตัวเอง ก็พบเข้ากับคนที่ทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้ กำลังยืนร้องไห้อยู่ด้านหลังของตัวเอง
“ฮึก นายทำบ้าอะไร ทำบ้าอะไร !!! ” เสียงหวานสั่นเครือตวาดเค้าเต็มแรง พร้อมๆกับตบตีลงมาบนอกแกร่งหลายที
“นายทำอะไร ทำไม คิดอะไรบ้าๆ แบบนี้ ฮือๆ ” มือเรียวบางยังคงตบลงไปบนเนินอกแกร่งของคนตรงหน้าอย่างต่อเนือง และยังคงปล่อยให้หยาดน้ำไหลรินลงมาเปื้อนแก้มขาวของตัวเองอยู่เรื่อยๆเช่นกัน
ยุนโฮที่ดูเหมือนจะอึ้งๆไปอยู่นาน ก่อนจะได้สติเพราะเริ่มที่จะเจ็บที่อกตัวเอง จากการทุบตีของคนตรงหน้า มือหนาจับมือเรียวของคนตรงหน้าเอาไว้ เพื่อให้หยุดการกระทำเหล่านั้น
“แจจุง แจจุง แจจุง จริงๆ ใช่มั้ย ” มือหนายกขึ้นลูบใบหน้าหวานของคนตรงหน้า เพื่อพิสูจน์ว่า คนตรงหน้าคือแจจุงของเค้าจริงๆ
“ก็จริงน่ะสิ ไอบ้า ฮือๆ ” มือหนาคว้าคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายเข้ามาสู่อ้อมอกของตัวเองอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ากลัวคนตรงหน้าจะเป็นแค่ภาพที่เค้าจินตนาการขึ้นมาเอง และมลายหายไปถ้าเค้าปล่อยไป
“แจจุง แจจุง จริงๆ ด้วย กลับมาหาฉันแล้วใช่มั้ย ”
“อย่าทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นอีกนะ ฉันขอร้อง ฮือๆ อย่าทำอีกนะ ยุนโฮ ”
“ครับ ยุนโฮจะไม่ทำอีกแล้วนะ แจจุง ฮึก ไม่ทำอีกแล้ว ” น้ำใสๆไหลลงมาเปื้อมแก้มกร้านมากขึ้น เพราะความดีใจ ที่คนอีกคนยอมกลับมาเค้าแล้ว
มือหนาดันให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดออกมาประจันหน้ากับตัวเอง ก่อนจะโอบอุ้มใบหน้าหวานเปื้อนน้ำตาขึ้นมา นิ้วเรียวยาวบรรจงเช็ดหยาดน้ำตาที่ไหลรินลงมาเปื้อนแก้มขาวเนียน
“ไม่ร้องนะครับ ไม่ร้องแล้ว ”
“ฮึก คนบ้า ไอคนเสียสติ ” ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานของคนตรงหน้าช้าๆ ก่อนจะค่อยๆประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากอิ่มสีเชอรี่ จูบที่อ่อนโยนและคลุกเคล้าไปด้วยกลิ่นน้ำตา ก่อนจะแปรผันไปเป็นจูบที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนของทั้งสองคนขับเคลื่อนออกมาและตวัดไปมาหยอกล้อกันไปมา แขนบางยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งของคนตรงหน้าอย่างลืมตัวเพราะกำลังล่องลอยไปตามอารมณ์ของตัวเอง
ใบหน้าดูดีของคนสองคนสลับมุมไปมาเพื่อให้รับรสจูบที่แสนจะร้อนแรงได้ถนัดมากยิ่งขึ้น มือหนาจัดการโอบอุ้มขาเรียวกลมกลึงของ
คนตรงหน้าให้ขึ้นมาเกี่ยวเอวหนาของตัวเองเอาไว้ ขาเรียวยาวพาร่างของทั้งสองคนไปยังเตียงนุ่มที่อยู่ภายในห้องนอน จูบที่เนิ่นนาน
และเริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกทียังคงดำเนินต่อไป แผ่นหลังบางราบลงกับพื้นเตียงนุ่มในที่สุด ริมฝีปากของทั้งคู่ยอมผละออกจากกันอย่าง
เสียดาย เพราะคนที่อยู่ข้างล่างเริ่มส่งสัญญาณเตือน ว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ดวงตาของทั้งคู่ผลัดกันสื่อความรู้สึกต่อกันให้
กันอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่ใบหน้าคมจะเคลื่อนตัวเข้าหาใบหน้าหวานของร่างที่อยู่ด้านใต้ ริมฝีปากหนาประทับลงไปบนแก้มขาวเนียนอย่าง
อ่อนโยน มือหนายกขึ้นลูบไล้แก้มเนียนไปมา เหมือนกับว่าจะพิสูจน์ให้แน่ใจ ว่าคนตรงหน้าเป็นคนที่เค้าคอยเฝ้าฝันถึงอยู่จริงๆ ไม่ใช่
เป็นแค่ภาพลวงตาที่เค้าสร้างขึ้นมาเอง
“ฉันคิดถึงนาย ” นัยน์ตาคมที่ฉายแววจริงจัง นั้น ทำเอาคนที่อยู่ข้างใต้ที่ได้มอง ใจสั่นเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
“ฉันก็คิดถึงนาย” พูดจบแขนเรียวบางก็โน้มใบหน้าของคนข้างบนให้ลงมารับจูบรสหวานของตัวเองอีกครา เพื่อให้หายความคิดถึงจาก
การที่จากกันไปนาน
มือหนาค่อยๆแทรกเข้าไปภายใต้สาบเสื้อเนื้อดีก่อนจะลูบไล้ผิวเนียนละเอียดอย่างสนุกมือ จนเรียกเสียงครางอื้ออึงภายในลำคอของคนอีกคนได้เป็นอย่างดี
เวลาผ่านไปไม่นาน กางเกงผ้าเนื้อดีถูกสลัดลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นห้องอย่างไม่ได้รับการเหลียวแล การจุมพิตที่ร้อนแรงยังคง
ดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง มือหนาเย็นเฉียบค่อยล้วงเข้าไปภายใต้ชั้นในตัวจิ๋วที่ยังคงเป็นอาภรณ์เพียงชิ้นเดียวที่ยังปกปิดส่วนล่างของ
ร่างบาง การกระทำที่ทำให้คนถูกกระทำถึงกับสะดุ้งอย่างแรง เพราะความเย็นจากมือที่แล่นผ่านมาจนถึงเจ้าตัวน้อยที่เริ่มจะมีอารมณ์ขึ้น
มาน้อยๆ มือหยาบค่อยๆเค้นคลึงเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในมือของตัวเองเพื่อเป็นการปลุกปั่นอารมณ์ให้คนอีกคน จนเสียงครางอื้ออึงในลำคอ
เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จนเจ้าตัวทนไม่ไหว เบือนหน้าหนีสัมผัสจุมพิตที่ร้อนแรงเพื่อจะได้ปลดปล่อยเสียงครางหวานเป็นการระบายอารมณ์ที่
กำลังจะปะทุของตัวเอง
“อ๊ะ ยุนโฮ ไม่ ” มือหนายังคงเค้นคลึงปรนเปรอความสุขให้กับน้องชายของคนด้านใต้ พร้อมๆกับจ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยแรง
อารมณ์ของคนตรงหน้า อกบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง เพราะหายใจถี่มากยิ่งขึ้น นัยนต์หวานฉ่ำปรือจ้องมองใบหน้าของคนตรง
หน้า เหมือนกับจะเป็นการเรียกกอารมณ์ให้อีกคนเช่นกัน ไม่นาน ชั้นในตัวจิ๋วที่ยังติดอยู่ส่วนล่างก็ถูกสลัดออกไปนอนแอ้งแม้งตาม
กางเกงเนื้อดีลงไปติดๆ มือหนาผละออกจากเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ตอนนี้เริ่มจะแดงบวมรอการปลดปล่อย ใบหน้าคมเคลื่อนลงไปส่วน
ล่างของคนอีกคน มือหนาค่อยๆประคองเจ้าตัวน้อยที่บวมเป่งขึ้นมาในมือ ก่อนจะค่อยส่งมันเข้าโพรงปากร้อนของตัวเอง การกระทำที่
ส่งผลให้คนที่ถูกกลั่นแกล้ง สะดุ้งเฮือกขึ้นมาสุดตัว
“อ๊า ยุนโฮ ” มือเรียวขยำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ จนเกิดรอยยับ
ร่างสูงยังคงปรนเปรออีกคนเป็นอย่างดี ริมฝีปากร้อนยังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้คนตรงหน้าเป็นอย่างดี เรียวลิ้นร้อนไล่เลียไปตาม
ความยาวของคนตรงหน้าจนสุดความยาว ร่างบางดิ้นเร่าไปมาด้วยแรงอารมณ์ที่สับสนปนเปของตัวเอง
“อึก อ๊า ยุนโฮ อึก ” มือบางแทรกเข้าไปภายใต้กลุ่มผมนุ่มของคนอีกคน ก่อนจะออกแรงกดให้คนตรงหน้ามอบความสุขให้กับตัวเอง
มากยิ่งขึ้น
“ยุนโฮ ยุนโฮ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว อ๊า ” แผ่นหลังบางกระตุกขึ้นจากที่นอนอย่างแรง ก่อนจะปล่อยน้ำนมสีขาวนวลเข้าโพรงปากของอีกคนอย่างลืมตัว แต่ร่างสูงก็เต็มใจรับมันเข้าไปลิ้มรส
รสชาติอย่างไม่รังเกียจ
แผ่นอกบางของร่างด้านใต้กระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงจากการหายใจที่เริ่มจะแรงขึ้นทุกที
“เหนื่อยแล้วเหรอครับ ที่รัก ” ใบหน้าคมเลื่อนขึ้นไปดูอาการของคนตรงหน้า ที่ดูเหมือนจะเหนื่อยเสียแล้ว
“ทรมาน มากกว่า แฮ่กๆ ” ใบหน้าคมเคลื่อนเข้าไปซุกไซร้ซอกคอขาวหอมกรุ่น พร้อมๆกับการจัดการปลดเปลื้องกางเกงของตัว
เองออกไปให้พ้นทาง
ริมฝีปากหนากดจูบลงไปหนักๆบนผิวขาวเนียนละเอียด จนเกิดรอยแดงขึ้นทั่วลำคอ รอยที่เป็นการแสดงความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นร้อน
ไล่เลียไปตามผิวเนียนเอียดทั่วลำคอขาว มือหนาจัดการปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด จนเสื้อผ้าเนื้อดีหลุดลอยไปไร้ทิศทาง
ลิ้นร้อนไล่เลียลงมาจนถึงเม็ดทับทิมสีสดที่กำลังแข็งเป็นไตอยู่ ราวกับมันเป็นของหวานที่ราคาแพงหายาก การกระทำที่ส่งผลให้แผ่น
หลังบางของอีกคนหยัดขึ้นมาจากเตียงนุ่มเพื่อรับสัมผัสของอีกคนให้มากขึ้น
“อื้ม แฮ่ก อ๊ะ ย...ยุน ” มือหนาลูบไล้ไปมาบนผิวเนียนละเอียดอย่างสนุกมือ เป็นการปลุกอารมณ์ให้อีกคนได้เป็นอย่างดี
มือเรียวเอื้อมไปโอบอุ้มใบหน้าของคนอีกคนให้ขึ้นมาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเองก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป เรียวลิ้นเล็กร้อนชื้นค่อยๆ
รุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของอีกคน ก่อนจะตวัดเรียวลิ้น
หยอกล้อกันไปมา จนเกิดเสียงดังลั่นห้อง ในจังหวะที่ร่างข้างใต้กำลังสนใจกับรสจูบที่แสนจะเพลิดเพลินอยู่นั้น ร่างสูงก็จัดการแทรกเจ้าตัวน้อยที่กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่เข้าไปในช่องทางรักร้อนด้านหลังจนสุดความยาว
ร่างบางกระตุกอย่างแรงด้วยความตกใจ และความเจ็บปวด
เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นทันทีในลำคอ เพราะคนอีกคนยังไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองเป็นอิสระเสียที
ร่างสูงยังคงไม่ยอมขยับเขยื้อน แต่ยังคงแลกน้ำรสหวานอยู่กับร่างข้างใต้อย่างตั้งใจ จนคนอีกคน
ทนไม่ไหวกับความทรมานที่เริ่มจะก่อตัวมากขึ้นเพราะคนอีกคนไม่ยอมขยับเสียที ใบหน้าหวานเบือนหน้าหนีสัมผัสจากร่างด้านบน
“ยุนโฮ ขยับซะที ทรมานจะตายแล้วนะ ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาทันที
“ต้องการฉันขนาดนั้นเลยเหรอครับ ที่รัก ” มือหนายกขึ้นปาดเหงื่อที่ผุดพรายเต็มหน้าผากของร่างด้านใต้
“ฮึก นาย ”
“บอกสิครับ ว่าต้องการ ” ใจจริงเค้าก็อยากจะขยับกายรับรู้ความรู้สึกเสียววาบซะเต็มที่ แต่ก็อยากจะกลั่นแกล้งคนอีกคน ให้ร่ำร้องเรียก
หาตัวเองดูบ้าง
“ต้องการ ฉันต้องการนาย ยุนโฮ ” แขนเรียวยาวโอบรอบต้นคอของอีกคนราวกับลูกนกที่กำลังจะตกจากที่สูง
ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะขยับสะโพกของตัวเองเข้าออกช่องทางรักเนิบๆ
“อ๊า อึก ยุนโฮ ” ทุกทีที่เจ้าลูกชายตัวไม่น้อยของร่างสูงดันเข้ามาถูกจุด แผ่นหลังบางกระตุกขึ้นจากที่นอนเป็นอัติโนมัติทันที
จังหวะรักดำเนินไปอย่างช้าๆ เนิบๆ เพราะร่างสูงจงใจที่จะกลั่นแกล้งให้คนอีกคนร่ำร้องหาตนมากยิ่งขึ้นไปอีก
“ฮ๊า ยุนโฮ อึก เร็วๆ เร็วๆ เข้ามาอีก เข้ามา ” เสียงครางหวานหูที่เร่งบอกให้เค้าเร่งจังหวะให้ ช่างดูร้อนแรงกว่าทุกๆครั้ง ที่พวกเราวกกันมาเข้าเรื่องอย่างว่า
“ฮึก ฮ๊า ยุนโฮ แรงๆ ”
ร่างสูงสนองความต้องการของร่างข้างใต้ให้ทันที โดยการเร่งจังหวะรักให้เร็วและร้อนแรงมากยิ่งขึ้น จนเตียงคิงไซต์เริ่มจะส่งเสียงเตือน
ดังลั่นห้อง
“อ๊า ยุนโฮ ยุนโฮ ” แขนเรียวบางยังคงโอบรอบลำคอของคนตรงหน้าเอาไว้แน่น เสียงครางร้อนแรงที่ดังอยู่ข้างใบหูของร่างสูงยิ่งส่งผลให้จังหวะรักรุนแรงและร้อนแรงมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะอารมณ์ที่เริ่มจะทวีความรุนแรงของร่างสูง
ริมฝีปากอิ่มประทับจูบลงไปหนักๆบนต้นคอของร่างสูง เพื่อแสดงรอยแห่งความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นเล็กไล่เลียไปตามใบหูของคนอีกคน ส่งผลให้ร่างสูงหลุดครางออกมาทันที
“ฮึก แจจุง อา ”
แต่แล้วบทเพลงรักที่กำลังร้อนแรงอยู่ก็หยุดลงซะดื้อๆ ร่างสูงจัดการให้อีกคน อยู่ในท่านั่งหันหลังให้กับตัวเอง ร่างบางค่อยๆ หย่อนตัวเองลงให้ช่องทางรักด้านหลังครอบครองเจ้าลูกชายของคนด้านหลังที่กำลังชูชันรออยู่ จนมันเข้าไปได้สำเร็จ
“ฮ๊า ” ร่างบางนั่งอยูบนตักของคนด้านหลังได้สำเร็จ แขนแกร่งโอบรอบเอวบอบบางของคนตรงหน้า ริมฝีปากกดจูบหนักๆลงไปบนลาด
ไหล่บางของคนอีกคนด้วยความคิดถึง
ร่างบางค่อยๆ ส่ายร่อนสะโพกของตัวเองให้ช่องทางรักของตัวเองเล่นสนุกกับเจ้าลูกชายของอีกคนได้อย่างเต็มที่
“อ๊า อึก ยุน ยุนโฮ ”
“อา แจจุง อึก นาย สุดยอด ” ร่างบางยังคงเริงระบำอยู่บนตักของคนด้านหลัง เป็นจังหวะที่รวดเร็วและร้อนแรง แผ่นหลังบางเอนอิงไป
ยังแผ่นอกแกร่งของคนด้านหลัง ก่อนจะส่ายร่อนสะโพกมนของตัวเองเป็นจังหวะที่ร้อนแรงมากยิ่งขึ้น มือหนาเอื้อมไปมอบความสุขให้กับเจ้าลูกชายตัวน้อยของคนด้านหน้าที่กำลังชูชันอยู่ภายในอุ้งมือของเค้า
“อ๊า ยุนโฮ ฮึก ”
สะโพกมนยังคงส่ายร่อนไปมา เพื่อให้เจ้าลูกชายตัวโตของคนด้านหลังปีนป่ายเข้าไปมอบความสุขให้กับตัวเองลึกขึ้นกว่าเดิม มือบางยกขึ้นจิกผมของคนข้างหลังที่กำลังซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของตัวเองอยู่ มือหนาจับใบหน้าหวานแดงก่ำของร่างด้านบนตัวเองให้หันมารับจุมพิตแสนหวานจากตัวเอง ลิ้นร้อนของทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาแลกน้ำรสหวานกันอย่างเพลิดเพลิน
“อืม ” เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอ แต่สะโพกมันก็ยังรู้หน้าที่ตัวเองเป็นอย่างดี ยังคงส่ายร่อนไปมา เริงระบำมอบความสุขให้กับอีกคนอย่างไม่หยุดหย่อน
เสียงหายใจของคนทั้งสองสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว เหมือนๆกับร่างกายของคนทั้งสองที่กำลังให้หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวด้วยเช่นกัน เสียงครางทุ้มต่ำที่สอดประสานกับเสียงครางหวานของคนอีกคนได้เป็นอย่างดี เพราะทั้งสองต่างมีอารมณ์วาบหวามกับบทรักที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกทีไม่ต่างกัน
บทรักร้อนแรงยังคงดำเนินต่อไปในการขยับเขยื้อนอยู่ในท่าเดิมๆ จนคนที่อยู่ด้านบนเริ่มจะล้าอ่อนแรง ร่างสูงจัดการให้คนตรงหน้า นอนคว่ำลงราบกับพื้นเตียงทั้งๆที่ช่องทางรักยังคงเชื่อมต่อกัน
ใบหน้าหวานแดงก่ำซุกลงกับหมอนใบเขื่องที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง สะโพกมันยกขึ้นอยู่ในท่าทางสุด
เซ็กซี่ จนคนด้านหลังอดใจไม่ไหว เร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม สะโพกหนากระทั้นความเป็นชายของตัวเองเข้าไปจนสุดทาง
รักซ้ำแล้วซ้ำเล่นจนเกิดเสียงชื้นแฉะเล็ดลอดออกมา
ใบหน้าคมเริ่ดขึ้น ลิ้นร้อนไล่เลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความหื่นกระหายตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน
ร่างสูงโน้มตัวลงเข้าไปใกล้คนตรงหน้า ทั้งๆที่สะโพกหนายังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้กับอีกคนอย่างต่อเนื่องไม่ขาด ลิ้นร้อนไล่เลีย
ไปตามแผ่นหลังเนียนตามความยาวกระดูกสันหลังเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับบทรักร้อนแรงครั้งนี้
“ฮึก อ๊า โอ้ว ยุน...แฮ่กๆ อ๊า ” เสียงครางหวานยังคงดังลั่นห้องกว้าง กลบเสียงทำงานของเครื่องปรับอากาศจนหมด
มือหนาบีบขย้ำเนินอกพอดีมืออย่างเมามันส์ ก่อนจะเลื่อนมาบีบขย้ำแก้มก้นขาวเนียนอย่างมันมือ
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก
เข็มนาฬิกายังคงดำเนินต่อไป พร้อมๆกับการบรรเลงเพลงรักที่ยังคงเคลื่อนไหวกันอยู่ในท่าเดิม แต่ก็ยังไม่มีใครที่ได้แตะฝั่งฝันอย่างที่ได้หมายเอาไว้ ร่างสูงจัดการเปลี่ยนท่าทางให้อีกคนอยู่ในท่านอนหงายทั้งๆที่ช่องทางรักยังคงเชื่อมติดกัน ส่งผลให้คนตรงหน้าเผลอ
ร้องออกมาเสียงดังเพราะความเจ็บปวด
“อ๊า ยุนโฮ เจ็บ ”
มือหนาจับขาเรียวกลมกลึงของอีกคนให้กางออกมากยิ่งขึ้น ก่อนจะกระทั้นความเป็นชายของตัวเองเข้าไปและเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก
“อา แจจุง รัด รัดฉันอีก รัด ” เสียงทุ้มครางออกมาอย่างสุขสม เพราะช่องทางรักของคนตรงหน้ากำลังตอดรัดเจ้าลูกชายตัวโตของเค้าอยู่ จนทำให้เค้าแทบจะสำลักความสุขออกมา
“อ๊า ยุนโฮ อึก ยุนโฮ ”ใบหน้าคมเลื่อนไปส่งปลายจมูกนุ่มนิ่มของตัวเองคลอเคลียเข้ากับซอกคอขาว ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนไล่เลียไปตามผิวเนียนละเอียด ร่างบางเบือนหน้าหนีเปิดทางให้อีกคนได้เข้ามาสูดกลิ่นหอมที่จะกระตุ้นอารมณ์ให้คนอีกคนได้เพิ่มขึ้นไปอีก
“อา แจจุง ฉัน...รัก นาย รักนาย อ๊า ”
ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระทั้นที่อีกคนส่งมาให้ เหมือนๆกับเตียงใหญ่ที่เริ่มจะส่งเสียงเตือนบอกเจ้าของห้องทั้งสองคน
แขนเรียวบางโอบรอบลำคอของคนตรงหน้าเอาไว้แน่น อยากให้คนอีกคนเข้ามาใกล้ตัวเองมากกว่านี้ อยากจะกอดเอาไว้ไม่ปล่อยไปไหน อยากให้ร่างกายและใจของเราทั้งสอง หลอมรวมกันเป็นหนึ่ง
“ยุนโฮ ยุนโอ ไม่...ไม่ไหว จะไปแล้ว ” เสียงครางแห่งไฟราคะที่กำลังลุกโชน ดังมากยิ่งขึ้นเมื่อร่างบางกำลังจะถึงใฝ่ฝันเต็มที
สะโพกหนากระทั้นความเป็นชายของตัวเองแรงและเร็วมากยิ่งขึ้นเพื่อให้ตัวเองและอีกคนถึงฝั่งฝันโดยเร็ว ไม่นาน ร่างบางกระตุกอย่างแรง ก่อนจะส่งเสียงครางวาบหวามสุดท้าย และปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของอีกคน
“อ๊า ” ร่างบางหายใจหอบถี่ เพราะเหนื่อยที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่คั่งค้างของตัวเองออกไปเสียที ส่วนอีกคนที่ยังคงไม่ถึงฝั่งฝันก็รีบกระแทกกระทั้นเจ้าลูกชายตัวโตที่อยากจะปลดปล่อยเต็มที่เข้าสู่ช่องทางรักอย่างเร็ว ไม่นาน ของเหลวสีขาวขุ่น ก็พุ่งเข้าสู่ช่องทางรักสีหวานจนมันไหลเอ่อออกมาเปื้อนต้นขาขาวของร่างด้านใต้ ร่างสูงขยับกายเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาให้หมด ก่อนจะล้มตัวลงนอนทับคนอีกคนอย่างหมดแรง
เสียงหายใจหอบถี่ของเจ้าของห้องทั้งสองคน ดังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวแข่งกับเสียงการทำงานของเครื่องปรับอากาศ ใบหน้าคมซุกอยู่กับซอกคอขาวของคนตรงหน้า พร้อมกับปล่อยลมหายใจร้อนออกมา
แขนแกร่งโอบเอวบางของอีกคนเอาไว้แน่น ราวกับว่ากลัวคนตรงหน้าจะหนีหายจากตัวเองไปอีกครา
“ฉันคิดถึงนาย แจจุง ฉันรักนาย ” ใบหน้าคมโง้ขึ้นมาจากซอกคอขาว ก่อนจะจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตากลมโตของร่างที่อยู่ด้านใต้
“ฉันก็คิดถึงนาย ยุนโฮ ฮึก ฉันขอโทษ ” ร่างบางเริ่มปล่อยสะอื้นออกมา เมื่อรู้สึกผิดกับการที่ตัวเองได้ทอดทิ้งอีกคนเอาไว้ ให้จมอยู่กับความเจ็บปวดที่ตัวเองได้เป็นคนก่อขึ้นมาเอง แขนบางโอบกอดคนอีกคนเอาไว้แน่นเช่นกัน
ร่างสูงฝืนอ้อมกอดของอีกคนขึ้นมา จ้องมองใบหน้าหวานที่เริ่มจะเปื้อนน้ำตาอีกครา นิ้วเรียวยาว
เช็ดหยาดน้ำตาที่เปื้อนแก้มขาวอยู่ให้ออกจากใบหน้าหวานอย่างแผ่วเบา
“ไม่เป็นไร แค่นายกลับมา ฉันก็ดีใจมากแล้ว ขอบคุณนะ แจจุง ขอบคุณ ” ริมฝีปากหนาประทับลงบนเรียวปากบางของคนตรงหน้าอีกครา ก่อนที่บทรักแห่งความคิดถึงจะเริ่มต้นขึ้นอีกครา เพราะการจากลานั้น ทำให้ทั้งสองคนคิดถึงกันมากเหลือเกิน จนทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงครางหวานหูจากบทรักที่ห่างหายไปจนตลอดถึงเช้าวันใหม่
สายวันเสาร์ที่อากาศแสนจะสดใส เนื่องจากเป็นวันหยุด ผู้คนมากมายจึงพากันพักผ่อนกันอย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับเจ้าของห้องพักสุดหรู
ทั้งสองคนที่ยังคงนอนล่องลอยอยู่กับโลกแห่งความฝันจนลืมเวลา อันเนื่องมาจากกิจกรรมแห่งการหวนระลึกถึงซึ่งกันและกันที่เกิดขึ้น
เมื่อคืน กินเวลานานไปหน่อยจนถึงเช้า จนทำให้ไม่มีใครมีแรงพอที่จะงัดตัวเองให้ลุกขึ้นจากที่นอนนุ่มแสนสบายนี้ได้
แต่แล้วชายร่างสูงกว่าก็เริ่มจะขยับตัว นัยน์ตาคมค่อยๆเปิดออกช้าๆ เพื่อรับภาพแรกของเช้าวันใหม่ มือหนายกขึ้นมากุมหัวตัวเอง เนื่อง
จากอาการปวดหัวที่แล่นริ้วขึ้นมา เพราะเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ ที่เข้าสู่กระแสเลือดเยอะไปหน่อยเมื่อคืน
ปวดหัวจังเว้ย ทำไมเมื่อยตัวอย่างนี้วะ ทำอะไรมาเมื่อคืนเนี้ย
ร่างสูงคิดไปเองคนเดียว หลังจากที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมามากเมื่อคืน แต่ทำไมตื่นมาถึงเมื่อยตัวอย่างนี้ แต่ว่าไปเมื่อคืนเค้าก็ฝันดี ฝันว่า
แจจุงมาอยู่กับเค้า
แต่ด้วยแรงกดทับบริเวณลาดไหล่ของตัวเอง ส่งผลให้นัยน์ตาคมตวัดลงมามองที่มาของแรงกดทับนั่น เมื่อได้เห็นถึงที่มานั่น ร่างสูง
เหมือนจะเด้งตัวขึ้นมาอย่างเร็วด้วยความตกใจ แต่ก็ต้องระงับอารมณ์เอาไว้ เพราะต้นเหตุของอาการปวดเมื่อยตัวทั้งหมด กำลังนอน
หลับปุ๋ย ไม่รู้เรื่องรู้ราวรอบตัวทั้งสิ้น กำลังนอนอยู่บนไหล่แกร่งของตัวเอง แขนเรียวบางโอบกอดเอวหนาของเค้าเอาไว้ ราวกับนึกว่ามัน
เป็นหมอนข้างไร้ชีวิต
“แจจุง ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยออกมาเบาๆ ราวกับคนเป็นไข้ที่กำลังเพ้อ คนที่กำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดเค้านี้ คือ คนที่เค้าตามหาอยู่จริงๆใช่มั้ย นี่ไม่ใช่ภาพลวงตาใช่มั้ย มือหนายกขึ้นขยี้ตาตัวเองสองสามที เพื่อให้แน่ใจว่า ภาพที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ภาพลวงตาที่เค้าเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบไล้ใบหน้าเนียนของคนตรงหน้าที่ยังคงนอนหลับอยู่ อย่างแผ่วเบา
นี่ไม่ใช่ความฝัน นี่เป็นความจริง แสดงว่า ที่เค้าฝันว่า เค้าได้กอดแจจุงมาตลอดทั้งคืน ก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ
แขนแกร่งกระชับอ้อมกอดให้คนอีกคนเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดได้มากยิ่งขึ้น ก่อนจะออกแรงโอบรัดเอาไว้ ราวกับว่ากลัวว่าคนตรงหน้า จะ
หายวับไปถ้าไม่จับเอาไว้
ใบหน้าคมซุกเข้ากับซอกคอขาวหอมกรุ่น กลิ่นหอมประจำตัวของแจจุง ที่ร่ำร้องเรียกหามันนตลอดเวลาที่คนคนนี้หายจากไป
แรงโอบรัดที่มีเพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้เจ้าหญิงนิทราที่นอนหลับอยู่รู้สึกตัวขึ้นมาในทันที ร่างบางขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นเพื่อดูที่
มาสาเหตุที่ทำให้ตัวเองตื่นขึ้น ก็พบเข้ากับเจ้าของแขนแกร่งที่กำลังกอดเค้าเอาไว้แน่น กำลังนอนมองหน้าเค้าตาแป๋วอยู่
“อื้ม ยุนโฮ หายใจไม่ออก ”ร่างบางพยายามฝืนตัวเองออกจากอ้อมกอดที่เริ่มจะแน่นขึ้นทุกทีของคนตรงหน้า แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อคน
อีกคน รั้งให้เค้าเข้ามาในอ้อมกอดมากยิ่งขึ้น
“ให้ฉันได้กอดนายเอาไว้อย่างนี้เถอะนะ คิดถึงนายจริงๆ ” รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนใบหน้าหวานในทันที แขนเรียวบางโอบกอดเอวหนา
ของอีกคนเช่นกัน
“ฉันขอโทษนะแจจุง ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้นายเจ็บปวด ขอโทษ อย่าหนีฉันไปอีกนะ แจจุง ” ร่างบางผละออกจากอ้อมกอดของร่างสูง
เพื่อมามองใบหน้าคมให้ได้ถนัดตา มือเรียวยกขึ้นลูบกลุ่มผมนุ่มของคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน
ใบหน้าหวานฉายแววไม่พอใจเล็กน้อย ยิ่งทำให้คนอีกคน นึกคิดไปอีกว่า เค้าบังคับขืนใจคนตรงหน้าไปเมื่อคืน
“นายทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง ” เสียงหวานพูดออกมาเรียบๆ แต่ทำให้อีกคนเย็นวาบไปได้ทั้งตัว
“ฉัน ขอโทษ แจจุง ฉัน ไม่ได้ตั้งใจ ” ใบหน้าคมฉายแววรู้สึกผิดออกมาอย่างชัดเจน เพราะเค้ารู้ตัวเอง ว่าเมื่อคืนเค้าเมามาก แต่ถึงเค้า
จะเมามากแค่ไหน เค้าก็ยังรับรู้ได้ถึงความสุข ความหวานที่แผ่ซ่านไปทั่ว จากแจจุงได้อย่างชัดเจน
แต่แล้ว ใบหน้าหวานที่เคยง้ำงอ ก็กลับเปลี่ยนแปลงไป ริมฝีปากบางระบายยิ้มออกมา ก่อนจะเปล่งงเสียงหัวเราะใสออกมา จนทำให้คน
ตรงหน้าทำหน้าไม่ถูก
“ฮะๆ ฮ่าๆ ”
“แจจุง ทำไม ”
“โอ๋ หน้าเหวอเชียว ” มือเรียวยกขึ้นมาลูบใบหน้าเรียวเล็กของคนตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังทำหน้า
เหวอกับสิ่งที่อีกคนกำลังทำ
”นี่นาย แกล้งฉันเหรอ”
“อิอิ ขอโทษน้า ” ร่างบางซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของคนตรงหน้าราวกับลูกแมวขี้เล่นที่กำลังพยายามจะออดอ้อนผู้เป็นเจ้าของ
รอยยิ้มแห่งความดีใจระบายบนใบหน้าหล่อของร่างสูงในทันที ที่รู้ว่าคนตรงหน้าแกล้งตัวเองเล่นเท่านั้น แขนแกร่งโอบรอบเอวบางแน่นยิ่งขึ้น ก่อนจะประทับจุมพิตลงไปบนแก้มนุ่มแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว
“นี่แน่ะ แกล้งฉันดีนัก เดี๋ยวก็โดนลงโทษหรอก ”
เสียงหัวเราะใสถูกเปล่งออกมาจากคนในอ้อมกอดอีกครั้ง ก่อนจะฝืนตัวเองออกมาจากอ้อมกอดอบอุ่น ดวงตากลมโตจับจ้องที่ใบหน้าเรียวเล็กของคนตรงหน้า
ดวงตาของทั้งสองต่างจับจ้องกันและกันและถ่ายทอดความรู้สึกส่งถึงกันและกันให้อยู่เนิ่นนาน
“ฉันขอโทษนะ แจจุง ” มือหนาลูบไล้ไปมาบนกลุ่มผมนิ่มของร่างบางในอ้อมกอด
“ฉันก็ต้องขอโทษนาย ที่ทำให้นายเจ็บมากเหมือนกัน ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว ถึงแม้ฉันจะต้องเจ็บปวดก็ตามที่เห็นนายไปกับใคร แต่ฉันก็จะยอมเจ็บ ถ้าได้อยู่ใกล้ๆ นาย ” ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้อีกคน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากมนอย่างอ่อนโยน
“ขอเวลาฉันหน่อยนะแจจุง ฉันจะรีบจัดการเรื่องราวทุกอย่างให้เรียบร้อย นายจะได้ไม่เจ็บปวดอีก ไม่ว่าฉันจะไปกับใคร นายรู้ใช่มั้ย ว่าฉันรักแค่นาย ” ร่างบางพยักหน้าตอบรับ
มือเรียวบางยกขึ้นโอบอุ้มใบหน้าเรียวเล็กของอีกฝ่ายเอาไว้
“ดูซิ ซูบลงไปเยอะเลย กินแต่เบียร์ล่ะสิใช่มั้ยเนี่ย โรคกระเพาะกำเริบด้วยใช่มั้ย ” ร่างสูงพยักหน้าตอบรับ พร้อมทำหน้าน่าสงสาร
“เพราะฉะนั้น นายต้องกลับมาทำอาหารให้ฉันกินทุกวันนะ ” รอยยิ้มหวานส่งให้คนตรงหน้า
“อื้ม ไม่กินล่ะน่าดู ”
“จ้า ไม่กินได้ไง เมียทำกับข้าวเก่งขนาดนี้ ”
“บ้าน่า เมียอะไรของนาย ” มือเรียวบางตีลงไปบนอกแกร่งกับพูดทะลึ่งๆที่มาจากอีกคน
“อ้าว หรืออยากจะให้ฟื้นความจำเรื่องเมื่อคืนให้อีกรอบ ” ใบหน้าคมเลื่อนไปซุกไซร้ซอกคอขาวของคนตรงหน้าอีกครา เรียกเสียง
หัวเราะใสของอีกคนได้เป็นอย่างดี
“ฮะๆ ไม่เอายุนโฮ จั๊กจี้น่า ฮะๆ ” เสียงหัวเราะแห่งความสุขที่ห่างหายจากห้องนี้มานาน ดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมๆกับความสุขของเจ้าของห้องทั้งสองคน ที่กลับมาอีกครั้ง การกลับมาที่กลับมาเติมเต็มให้อีกฝ่ายได้พ้นจากความเจ็บปวดที่อยู่กับตัวเองมานาน ให้หลุดออกไปเสียที
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น