[NC] Hello My Nanny PART : 9

[NC] Hello My Nanny PART : 9




“ฉันรักนาย” ผมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่แผ่วเบา ผมรู้ตัวเองดีว่ากำลังพูดอะไรออกมา หัวใจของผมสั่งให้

พูดออกมาแบบนี้ ความรู้สึกที่ผมรู้สึกอยู่แบบนี้มาเนิ่นนาน ไม่สนว่ามันจะได้รับผลตอบรับกลับมาอย่างไรในตอนนี้

แต่ผมก็แอบหวังอยู่เล็กๆ ว่าสิ่งที่แจจุงทำดีกับผมเรื่อยมา นั้น ไม่ใช่แค่ทำตามหน้าที่ แต่ทำตามหัวใจ เหมือนอย่างผม

ยังไง ผมก็เป็นได้แค่เด็กคนนึงที่หวังจะได้อะไรทุกๆอย่างให้ได้ตามใจหวังอย่างเคย



แจจุงดูเหมือนจะอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อผมพูดออกไป ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้ง ทุกๆอย่างรอบตัวเราสอง
หยุดนิ่ง มีเพียงแต่ความรู้สึกของเราสองคนเท่านั้นที่ยังคงโลดแล่นอยู่


ผมมองลึกเข้าไปในดวงตากลมโตของคนตรงหน้าผมด้วยสายตาจริงจัง เพื่อที่อยากจะบอกให้คนคนนี้รู้เอาไว้ว่า ถึงผมจะเป็นเด็กที่เอาแต่ใจ และไม่ค่อยจะฟังใครสักเท่าไร แต่ผมก็จริงจังและซื่อสัตย์กับความรู้สึกนี้ของตัวเอง และผมก็จะยอม ยอมเค้าเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น



“ถึงแม้ว่านายจะยังไม่ลืมเค้า ฉันก็จะบอก ฉันไม่อยากจะเก็บความรู้สึกนี้เอาไว้อีกแล้ว ”แจจุงไม่ได้พูดอะไร ยังคงปล่อยให้ผมพูดในสิ่งที่ผมอยากจะพูดออกมา ผมไม่รู้ว่าตอนนี้แจจุงจะคิดอะไรอยู่ แววตาของแจจุง ในตอนนี้ผมอ่านมันไม่ออกจริงๆ อ่านไม่ออกว่าตอนนี้แจจุงรู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่ตัวเองได้เห็น ได้ยินอยู่ตรงหน้า



“ฉันจะทำให้นายลืมเค้าให้ได้ แจจุง อย่าเอาเรื่องที่นายมาหาฉันเพราะนายเพียงแค่จะเข้ามาเป็นพี่เลี้ยง มาเป็นข้อจำกัดระหว่างเราสองคนเลยนะ.........ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น ไม่สนอีกแล้ว เพียงขอแค่ให้ได้อยู่กับนายก็พอ......แจจุง แค่นั้นก็พอ”

ผมพูดออกมาเสียงเบาลงในตอนท้ายของประโยค น้ำใสๆยังคงไหลรินออกมาจากดวงตาคู่สวยของ

แจจุง ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้แจจุง และก้มลงจูบซับหยาดน้ำตาที่มันไหลรินออกมาจากดวงตาหวาน ก่อนจะค่อยๆ

เลื่อนลงมาจุมพิตลงที่ปากอิ่มของคนนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน และค่อยๆจะแปรเปลี่ยนไปเป็นรุนแรงมากยิ่งขึ้น

เรื่อยๆตามอารมณ์ของผม แจจุงไม่ได้ขัดขืนอะไรแต่อย่างใด นั่นก็ทำให้ผมยิ่งเอาแต่ใจได้ใจ เอาเปรียบแจจุงไปอย่าง

นี้ ผมรั้งแจจุงเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของผมเป็นที่เรียบร้อย แจจุงตอบรับรสจูบของผม ซึ่งนั่นก็ทำให้ผมแอบแปลกใจ

อยู่ไม่น้อย มือเรียวบางจับแขนของผมเอาไว้แน่น ราวกับว่ากำลังตื่นกลัวกับสิ่งที่กำลังเกิดอยู่ในขณะนี้ ผมไม่รับรู้

อะไรภายนอกอีกแล้ว รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้ผมกำลังเพลิดเพลินล่องลอยอยู่ในภวังค์ความหอมหวานที่ผมกำลังตักตวง

จากคนตรงหน้าอย่างเอาแต่ใจ และมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ผมกำลังคร่อมร่างบอบบางของคนอีกคนอยู่บนเตียงใหญ่ใน

ห้องนอน ผมละริมฝีปากของตัวเองออกจากเรียวปากหอมหวานของคนตรงหน้าอย่างเสียดาย เพราะว่าอากาศที่จะ

ให้คนตัวเล็กตรงหน้าผมได้หายใจเริ่มที่จะมีน้อยลง ดวงตาของเราสองคนสอดประสานกันอยู่เนิ่นนาน ผมยกมือขึ้น

มาและลูบไล้ใบหน้าเนียนละเอียดของคนตรงหน้าอย่างเบามือ และผมก็ก้มลงประทับริมฝีปากลงบนเรียวปากอิ่ม


ของคนตรงหน้าอีกครั้ง แต่ดูครั้งนี้จะร้อนแรงกว่าครั้งที่ผ่านมา เรียวลิ้นชื้นแฉะของเราทั้งสองคนเกี่ยวกระหวัดกัน

เล่นไปมากันอย่างเพลิดเพลิน เรียวแขนเล็กของร่างด้านใต้ผมยกขึ้นโอบรอบลำคอของผมเอาไว้แน่น ผมเลื่อนมือลง

ไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของแจจุงให้ออกไปให้พ้นทาง ไม่นาน เสื้อเชิ้ตตัวนั้นก็ลงไปนอนแอ้งแม้งกับ

พื้นเย็นเฉียบอย่างไร้การสนใจจากเราทั้งสอง ผมละริมฝีปากออกมาจากเรียวปากสีสวย และเลื่อนใบหน้าลงมาซุก

ไซร้เข้ากับซอกคอขาว ที่มันช่างหอมหวานเสียเหลือเกินในเวลานี้ กลิ่นตัวของแจจุงเป็นอะไรที่ผมคุ้นเคย และไม่

อยากให้มันจางหายไปจากโสตประสาทการรับรู้ของผมอีกต่อไป เสียงหายใจหอบของร่างด้านใต้ผมดังลั่นห้อง

เงียบๆ ทันที แต่มือของผมก็ยังไม่หยุดที่จะทำตามใจของผม โดยการลูบไล้ไปมาทั่วผิวขาวเนียนละเอียดของคนตรง

หน้า ผิวแจจุงขาวและสวย ยิ่งกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีก ผมจูบหนักๆลงไปบนผิวขาวตรงหน้าผม จนเกิดเป็นรอยแดง

ไปทั่ว จนลามมาถึงช่วงอก และด้วยความเอาแต่ได้ของผมมันก็เลยทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะหยุดแวะลิ้มลองเม็ดทับทิมสี

สวยที่ตั้งชูชันท้าทายผม และนั่นทำให้คนตรงหน้าผมถึงกับเผลอเปล่งเสียงร้องออกมาจนผมยิ้มกริ่มด้วยความพอใจ


วินาทีนี้ ผมหยุดตัวเองเอาไว้ไม่ได้เลย ถึงแม้ว่าลึกๆในใจของผมนั้น มันยังคงคิดว่าสิ่งที่ผมทำตอนนี้มันไม่สมควร มัน

อาจจะดูมากไปสำหรับแจจุง และผมอาจจะดูเอาแต่ใจ และเอาเปรียบแจจุงไปหน่อย แต่ตอนนี้ ผมตกอยู่ในห้วงแห่ง

ราคะเสียแล้ว และยากที่จะถอนตัวเมื่อได้สัมผัสเข้ากับร่างกายของคนตรงหน้า ถึงแม้ว่าผมจะเคยมีประสบการณ์ใน

เรื่องอย่างว่ามาบ้าง แต่ก็ไม่เคยที่จะหลงใหลไปกับร่างกายของใครได้เท่านี้มาก่อน และยิ่งไปกว่านั้น ไม่เคยที่ผมจะ

ได้หลงไหลไปกับร่างกายของผู้ชาย ซึ่งแจจุงเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้สึกอย่างนั้น และมันก็ทำให้ผมหลงจนควบคุม

ตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ เหมือนตอนนี้




ผมเลื่อนมือลงมาปลดกางเกงอยู่บ้านสบายๆของแจจุงออกอย่างง่ายดายจนเหลือแต่ชั้นในตัวจิ๋ว ยิ่งสำรวจดูทุกส่วน

ของแจจุงแล้ว แจจุงสวยจริงๆ ผมโอบกอดร่างบอบบางที่หายใจหอบสะท้านอยู่ข้างใต้ผมให้เข้ามาในอ้อมอกของตัว

เองแน่นขึ้น ด้วยความรู้สึกที่มันเอ่อล้นในหัวใจของผม ผมอยากจะกอดแจจุงเอาไว้อย่างนี้ อยากจะเก็บคนคนนี้ไว้ให้

อยู่กับตัวเองตลอดไป ผมเลื่อนตัวเองขึ้นไปตักตวงความหอมหวานจากริมฝีปากสวยของคนตรงหน้าอีกครั้ง

ซึ่งแจจุงเองก็ตอบรับผมเช่นกัน ผมค่อยๆเลื่อนมือลงมาและปลดชั้นในตัวจิ๋วของร่างด้านใต้ของผมจนมันหลุดลอย

ตามเสื้อผ้าส่วนอื่นๆที่ผมปลดลงไปเองกับมือ และแล้วแจจุงก็สะดุ้งเฮือกเมื่อความเย็นจากฝ่ามือของผมสัมผัสเข้ากับ

แกนกลางที่กำลังสั่นระริกอยู่ในมือของผม ผมเค้นคลึงมันเพื่อเรียกอารมณ์จากคนตรงหน้าผม แจจุงเบือนหน้าหนีรส

จูบของผม เพื่อจะได้ปล่อยเสียงครางออกมาระบายอารมณ์



“อื้ม อึก ” แจจุงหายใจหอบถี่ด้วยแรงอารมณ์ที่กำลังร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ ผมซุกไซร้ซอกคอขาวเพื่อสูดดมกลิ่นหอมหวานจากร่างบอบบางนี้อีกครั้ง ผมใช้มือสร้างความสุขให้กับแจจุงด้วยความเร็ว จนแจจุงดิ้นไปมาเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ผมสร้างให้



“อ๊า ยุน....โฮ ไม่ ฮึก ” แจจุงกัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้ เพื่อกลั้นเสียงร้องที่แจจุงอาจจะคิดว่ามันน่าอาย แต่สำหรับผมแล้ว มันยิ่งทำให้ผมอยากจะลิ้มลองความหอมหวานจากร่างกายคนตรงหน้ามากยิ่งขึ้น เมื่อแจจุงเรียกชื่อผมออกมา



“ไม่....ไม่ไหวแล้ว ยุนโฮ ” แจจุงเงยหน้าขึ้นมา และมองผมด้วยสายตาอ้อนวอน แต่มันช่างเร้าอารมณ์กับผมซะจริงๆ

ไม่นาน แจจุงกระตุกตัวอย่างแรง และปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเต็มมือผม แจจุงนอนหายใจหอบอย่าง

แรง หน้าอกบางกระเพื่อมขึ้นลง เนื่องจากเจ้าของพยายามจะสูดอากาศเข้าให้เต็มปอดมากที่สุด

ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ ก่อนจะกดจูบลงไปเบาๆบนหน้าผากมนชื้นเหงื่อ



“เหนื่อยแล้วเหรอ ”แจจุงลืมตาขึ้นมองดูผมซึ่งอยู่ในระยะประชิด


ผมไม่รอให้แจจุงตอบอะไร และประทับริมฝีปากลงไปบนเรียวปากอิ่มที่กำลังเผยออกเพื่อที่จะสูดอากาศเข้าปอด


แจจุงยกแขนขึ้นโอบรอบลำคอผมแน่น ผมรีบอาศัยจังหวะนั้นจัดการกับกางเกงของตัวเองอย่างรวดเร็ว และจ่อเจ้าลูก

ชายตัวน้อยที่ไม่น้อยที่มันกำลังแข็งขืนตามแรงอารมณ์ของผมเข้ากับช่องทางรักสีหวานของคนตรงหน้าผม และสอด

ใส่เข้าไปคราเดียวจนแจจุงสะดุ้งตัวอย่างแรงและพยายามจะเบือนหน้าหนีออกจากสัมผัสของผม แต่ผมจับใบหน้า

หวานเอาไว้อย่างเดิม เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจไม่ให้แจจุงรู้สึกเจ็บมากนัก




ผมไม่รู้หรอกว่า ที่แจจุงยอมให้ผมทำแบบนี้จะเป็นเพราะเหตุผลอะไร อาจจะเป็นเพราะความเหงา หรือความอดอยาก? หรือเพราะอะไรก็ตามแต่ แต่เพียงขอแค่ให้ผมได้อยู่อย่างนี้ ได้สัมผัสและลุ่มหลงอยู่กับร่างกายอันแสนวิเศษของคนตรงหน้าแบบนี้ ผมยอม และผมก็จะเอาชนะใจของคนตรงหน้า ให้ลืมไอสารเลวยูชอนให้ออกไปจากใจให้ได้



ผมค่อยๆเคลื่อนไหวร่างกายตัวเองให้เข้ากับร่างกายของแจจุงช้าๆ



“อ๊ะ อื้ม ” มือเรียวจับแขนของผมเอาไว้แน่น จนเล็บเผลอจิกลงบนเนื้อของผมอย่างแรง ผมประคองกอดร่างบอบบางของร่างด้านใต้เอาไว้อย่างถะนุถนอม พร้อมๆกับเคลื่อนไหวร่างกายตัวเองไปมาอย่างเนิบๆ และเริ่มจะร้อนแรงยิ่งขึ้นเมื่ออารมณ์ของผมเริ่มจะประทุถึงขีดสุด



“อ๊า ยุนโฮ ยุนโฮ ” ในยามที่เสียงครางหวานหูของแจจุงเอ่ยเรียกชื่อผม นั่นก็ทำให้ผมบรรเลงบทเพลงรักที่ผมเป็นคนเริ่มต้นขึ้น ร้อนแรงมากยิ่งขึ้น



แจจุงรั้งตัวผมให้ก้มลงมาอยู่ในอ้อมแขนบางของตัวเอง และเปล่งเสียงครางแห่งความเสียวซ่านอยู่ตรงข้างๆหูของผม และมันก็ยิ่งทำให้จังหวะรักที่ผมกำลังบรรเลงอยู่นั้น แรงและเร็วมากยิ่งขึ้น



“อื้ม ยุน...โฮ อ๊ะ ” ผมก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวอีกครั้ง และเลื่อนลงมาลิ้มรสสัมผัสของผิวขาวๆตรงหน้า

นี่อาจจะเป็นด้านมืดของผมที่ผมเองก็ยังไม่เคยได้ค้นพบถึงมัน ครั้งแรกที่ผมมีอะไรกับผู้ชาย และร่างกายของคนในอ้อมกอดของผมตอนนี้ก็ช่างเป็นสิ่งที่วิเศษ ที่ทำให้ผมหลงใหล และยากที่จะลืมเลือนมันได้ ผมแน่ใจอย่างนั้น

ผมหลุดครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว กับความรู้สึกมีความสุข และหื่นกระหายของตัวเองในตอนนี้ ตอนนี้ผมมีความสุขเสียจริงๆ



ภาพตรงหน้าที่แจจุงกำลังมองมาที่ผมด้วยสายตาฉ่ำปรือ ริมฝีปากอิ่มเผลอออกเพื่อครางเสียงแห่งความเสียวซ่านออกมา นั่นทำให้ผมยิ่งอยากจะครอบครองร่างกายอันน่าหลงใหลของคนตรงหน้าเอาไว้ ให้เนิ่นนาน

ผมออกแรงมากยิ่งขึ้นเพื่อที่จะได้ปีนป่ายเข้าไปภายในตัวแจจุงได้ลึกยิ่งขึ้นมากกว่านี้ และเมื่อผมเคลื่อนตัวเข้าไปถูกจุดที่แจจุงพอใจ แจจุงก็จะหยัดตัวขึ้นจากที่นอนทุกครั้งไป



ผมรั้งให้ร่างบางที่นอนราบอยู่กับพื้นเตียงให้ขึ้นมานั่งคร่อมผมเอาไว้ และจับสะโพกมันกลมกลึงนั่นขึ้นลงเร่งจังหวะรักที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย



“แฮ่กๆ ยุนโฮ อื้ม ”เราสองคนมองหน้ากันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาแห่งไฟราคะที่กำลังลุกโชนอย่าง
โหมกระหน่ำในร่างกายของเราทั้งสอง ผมเริ่มจะตักตวงความหอมหวานจากริมฝีปากอิ่มตรงหน้าอีกครั้ง โดยที่ร่างกายของเราก็ยังเคลื่อนไหวปรนเปรอความสุขให้กับอีกฝ่ายอย่างไม่หยุดหย่อย

เรียวลิ้นชื้นของเราสองหยอกล้อเล่นกันไปมาเพลิดเพลินอย่างสนุกสนาน จนน้ำหวานไหลรินลงมาเปื้อนลำคอระหงของคนตรงหน้าผม ผมเลื่อนใบหน้าลงมา และไล่เลียเก็บน้ำหวานนั้นอย่างหื่นกระหาย แจจุงเริ่ดหน้าขึ้นพร้อมหลับตาพริ้ม และยังคงเปล่งเสียงแห่งความสุขสมออกมา อย่างไม่ขาดสาย ช่องทางรักของแจจุงมันตอดรัดเจ้าลูกชายตัวไม่น้อยของผมจนทำให้ผมแทบจะสำลักความสุขสมตายเสียตรงนี้ จนต้องปลดปล่อยความสุขออกมาด้วยเสียงครางแห่งความพอใจ



ลำคอขาวที่ตระหง่านอยู่ตรงหน้าผมมันช่างเชื้อเชิญให้ผมรุกล้ำเข้าไปลิ้มลองความหอมหวานเสียจริงๆ และผมก็ทำตามที่มันเชื้อเชิญ ไล่เลียความหอมหวานด้วยเรียวลิ้นร้อนชื้นของตัวเองจนแจจุงถึงกับครางออกมาเสียงหลง



“อ๋า ยุน....อึก ยุนโฮ อ๊า ”แจจุงส่ายร่อนสะโพกไปมา ตามจังหวะที่ผมเป็นคนควบคุม ยิ่งทำให้เจ้าลูกชายของผมปีนป่ายเข้าไปลึกยิ่งขึ้นภายในร่างกายแจจุง







เวลายังคงดำเนินไปอย่างนั้นเรื่อยๆ ตามบทเพลงรักที่เราสองคนกำลังร่วมกันบรรเลงอย่างเร่าร้อน และแล้วดูเหมือนว่า แจจุงกำลังจะถึงฝั่งฝันที่ตัวเองวาดหวังเอาไว้แล้ว



ผมผลักแจจุงลงไปนอนลงกับเตียงอย่างเดิม และเร่งจังหวะรักของเราสองคนให้เร็วและแรงยิ่งขึ้นเพื่อที่จะได้ถึงฝั่งฝันตามที่ใจสองมั่นหมายเอาไว้



“ยุนโฮ ยุนโฮ ไม่ ไม่ไหว” และเสียงครางสุดท้ายก็ดังขึ้น และร่างบางที่กระตุกอย่างแรงพร้อมๆกับการปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ผมเร่งกระทั้นตัวเองเข้าไปให้ลึกขึ้นในร่างกายแจจุง



“อา แจจุง อึก ” ไม่นาน ผมเองก็ปลดปล่อยออกมาตามที่ใจหวังเช่นกัน ผมทรุดตัวลงนอนทับลงบนร่างบางของคนตรงหน้าอย่างอ่อนแรง เสียงหอบหายใจของเราทั้งสองดังแข่งกับเสียงเครื่องปรับอากาศที่ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อ
ไป



ผมเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอขาวที่ผมกำลังสูดดมกลิ่มหอมอยู่ และมองหน้าแจจุงด้วยแววตาที่ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันหมายถึงอะไร แต่ที่แน่ๆ มันอยากจะบอกอะไรๆในใจผมให้แจจุงได้รู้


ผมยกมือขึ้นปาดหยาดเหงื่อที่เกาะพรายอยู่ตามใบหน้าของแจจุงให้ออกไปอย่างแผ่วเบา



“นายไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น นับแต่วันนี้ไป เข้าใจนะ ”แจจุงไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่ส่งยิ้มให้ผมบางๆ และผมก็ทิ้ง
ตัวลงนอนลงข้างๆแจจุง และรั้งคนตรงหน้าให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอด และอยู่อย่างนั้นทั้งคืน จนถึงรุ่งเช้าของอีกวัน




และแล้วสิ่งที่ผมได้สัมผัสและมันก็ผ่านพ้นไปแล้ว มันช่างเหมือนกับความฝันที่หอมหวาน ซึ่งผมไม่อยากจะตื่นขึ้น

มาอีกเลยถ้าได้ฝันอยู่เช่นนั้น ผมรู้สึกตัวในเช้าที่อากาศไม่ค่อยจะหนาวเท่าไร และแน่นอน ผมก็ยังรู้สึกได้ว่า ยังมีร่าง

ของใครบางคนยังคงนอนแน่นิ่งอยู่ในอ้อมกอดของผม แต่เมื่อผมลืมตาขึ้น ร่างในอ้อมกอดของผมกลับตื่นอยู่ก่อน

แล้ว นัยน์ตาหวานเหม่อมองเพดานห้องด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ผมเห็นแบบนี้ มันทำให้ผมคล้ายๆจะเหนื่อยใจ เหมือน

กับว่า ผมทำสิ่งที่ร้ายแรงมากกับคนที่นอนอยู่ตรงนี้ เหมือนกับไม่มีความเต็มใจเลยจากคนคนนี้เมื่อคืน เหมือนกับว่า

ผมมีความสุขและร่ำร้องไปเองคนเดียว



ผมรั้งคนตรงหน้าให้เข้ามาในอ้อมกอดมากยิ่งขึ้น และสูดดมความหอมหวานจากซอกคอขาวอีกเช่นเคย


“ตื่นนานแล้วเหรอ ”


“อื้ม”



แจจุงตอบออกมาสั้นๆ และทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ผมค่อยๆ โง้ตัวขึ้นมา และนอนท้าวคางมองใบหน้าหวานที่อยู่ตรงหน้าผม



แจจุงหันมามองผมกลับ หลังจากที่ปล่อยให้ผมมองหน้าอยู่นาน


“ว่าไง”


“นายกำลังคิดอะไรอยู่”แจจุงนิ่งเงียบไปสักพัก และมองตาผมด้วยสายตาที่ผมเองก็ยากที่จะเข้าใจ


“นายกำลังกลัวอยู่ใช่รึเปล่า”


แจจุงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ และเบนสายตาหันมองไปทางอื่น


“มันเหมือนฉันทำผิด มันไม่สมควร”ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เช่นกัน



“ผิดยังไง ผิดที่ฉันเป็นลูกของเพื่อนแม่นาย ที่เค้าส่งมาให้เป็นพี่เลี้ยง แต่นายกลับทำแบบนี้ หรือว่า ผิดที่ นายยังไม่
ลืมไอนั่น แต่ดันมายอมฉันอย่างนี้ น่ะเหรอ อย่างไหนกัน ”ผมแอบใส่อารมณ์เล็กน้อยตอนที่พูดออกมา นั่นทำให้แจ
จุงหันมามองผม



“ยุนโฮ”และทั้งห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง


“ฉันหวังว่าให้มันเป็นอย่างแรกนะ แจจุง ”ผมพูดขึ้นมาทำลายความเงียบ ที่เริ่มจะแปรเปลี่ยนไปเป็นความกดดัน ที
ละน้อยๆ


“ใช่ ฉันรู้สึกอย่างแรก”


“แต่ถึงแม้จะมีเหตุผลข้อที่สองมาเกี่ยวข้อง ฉันก็ไม่อยากจะรับรู้หรอกนะ ”


และแจจุงก็ยังคงเงียบ ไม่ตอบอะไรผมอีกเช่นเคย



“ฉันต่างหากที่รู้สึกผิด....ก็ดูนายตอนนี้สิ มันทำให้ฉันเหมือนฆาตกรที่กำลังเพิ่งจะฆ่าคนเสร็จยังไงหยั่งงั้น ” ผมทิ้งตัวลงนอนข้างๆแจจุง แจจุงหันมามองผม


“ขอโทษนะ ” ผมหันไปมองหน้าแจจุงเช่นกัน และหยัดตัวขึ้นมาจากที่นอนในท่านอนคว่ำ


“ฉันบอกแล้วไง นายไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น .......ฉันรู้สึกยังไง ฉันก็ทำอย่างนั้น.....ถึงแม้ว่า นายจะยังไม่เต็มใจก็ตาม
เถอะ ”แจจุงมองหน้าผมด้วยแววตาที่แฝงด้วยความเศร้า หลังจากที่ฟังตอนท้ายของประโยค



“อย่าพูดอย่างนั้นสิ”


“แต่ก็นะ ฉันบอกแล้วไง ว่ายังไง ฉันก็ชนะใจนายให้ได้ คอยดูละกันนะ แจจุง ” ผมส่งยิ้มให้คนตรงหน้าบางๆ เพื่อ
บอกว่า ผมจะทำให้ได้อย่างที่พูด



แจจุงไม่ได้พูดอะไร เพียงส่งยิ้มให้ผมบางๆเท่านั้น



รอยยิ้มของเราทั้งสองคนที่ส่งให้กันในตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ได้มาจากใจกันจริงๆ ผมไม่รู้ว่ารอยยิ้มของแจจุงมันจะแฝงไปด้วยความทุกข์เรื่องอะไร แต่สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกเหนื่อยใจ เหนื่อยใจที่เห็นแจจุงเป็นอย่างนี้ เหมือนกับว่า แจจุงรู้สึกว่า ผมคือความผิดพลาด ที่เข้ามาในชีวิตแจจุง


ผมลุกขึ้นนั่งบนที่นอน และดึงมือเรียวของคนข้างกายให้ลุกขึ้นนั่งตามด้วย



ผมมองหน้าแจจุงที่อยู่ในระยะประชิด และแน่นอนว่าแจจุงก็ต้องมองหน้าผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย



“ไปกินข้าวกันเถอะ .......ช่วยดูแลผมด้วยนะครับ คุณพี่เลี้ยง ” ผมโน้มตัวเข้าไปจุ๊บปากแจจุงเบาๆและผละออกอย่างเร็ว


แจจุงดูท่าจะตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยิ้มออกมาบางๆให้ผม รอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกหน่อย แต่ผมก็แอบอยากจะบอกแจจุงเอาไว้ซะตรงนี้ ว่าถ้าฝืนใจนัก ก็อย่าทำมันเลยนะ มันจะทำให้ผมเสียใจในภายหลัง แต่ตอนนี้ ผมไม่อยากที่จะพูดออกไปอย่างนั้น เพราะไม่ว่าแจจุงจะเป็นยังไงในตอนนี้ แต่เพียงแค่ตอนนี้ผมรักแจจุง และผมจะเอาชนะใจแจจุงให้ได้ ในอนาคตข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ใครจะสนกัน

[NC] My Boyfriend PART : 32

[NC] My Boyfriend PART : 32


“ในเมื่อนายไม่สนใจฉ้าน นายไม่รักฉันแร้วใช่มั้ยแจจุง ฮือๆ ฉันไม่อยากอยู่ต่อไปแล้ว แจจุง ฮือๆ ” ขาเรียวยาวก้าวออกไปนอกหน้าต่าง หวังจะปลิดชีพตัวเอง ด้วยความไม่สติ


แต่ขาเรียวยาวก็ต้องกลับเข้ามาอีกครั้ง เมื่อมีแรงจากใครบางคนที่ดึงให้เค้าเข้ามาที่เดิม


แขนเรียวบางโอบรอบเอวหนาของคนที่กำลังจะคิดสั้น ทำอะไรบ้าๆ ก่อนจะออกแรงดึงให้อีกคนกลับเข้ามาอยู่ในพื้นที่ที่ปลอดภัย


“ไม่นะ ยุนโฮ นายทำบ้าอะไรเนี่ย ” นัยน์ตาคมเบิกกว้างทันที เมื่อรับรู้ถึงการโอบกอดจากคนด้านหลัง สัมผัสที่ตัวเองจำได้เป็นอย่างดี ร่างสูงค่อยๆหันมาตามเสียงของคนที่อยู่ด้านหลังตัวเอง ก็พบเข้ากับคนที่ทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้ กำลังยืนร้องไห้อยู่ด้านหลังของตัวเอง


“ฮึก นายทำบ้าอะไร ทำบ้าอะไร !!! ” เสียงหวานสั่นเครือตวาดเค้าเต็มแรง พร้อมๆกับตบตีลงมาบนอกแกร่งหลายที


“นายทำอะไร ทำไม คิดอะไรบ้าๆ แบบนี้ ฮือๆ ” มือเรียวบางยังคงตบลงไปบนเนินอกแกร่งของคนตรงหน้าอย่างต่อเนือง และยังคงปล่อยให้หยาดน้ำไหลรินลงมาเปื้อนแก้มขาวของตัวเองอยู่เรื่อยๆเช่นกัน


ยุนโฮที่ดูเหมือนจะอึ้งๆไปอยู่นาน ก่อนจะได้สติเพราะเริ่มที่จะเจ็บที่อกตัวเอง จากการทุบตีของคนตรงหน้า มือหนาจับมือเรียวของคนตรงหน้าเอาไว้ เพื่อให้หยุดการกระทำเหล่านั้น

“แจจุง แจจุง แจจุง จริงๆ ใช่มั้ย ” มือหนายกขึ้นลูบใบหน้าหวานของคนตรงหน้า เพื่อพิสูจน์ว่า คนตรงหน้าคือแจจุงของเค้าจริงๆ

“ก็จริงน่ะสิ ไอบ้า ฮือๆ ” มือหนาคว้าคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายเข้ามาสู่อ้อมอกของตัวเองอย่างรวดเร็ว ราวกับว่ากลัวคนตรงหน้าจะเป็นแค่ภาพที่เค้าจินตนาการขึ้นมาเอง และมลายหายไปถ้าเค้าปล่อยไป

“แจจุง แจจุง จริงๆ ด้วย กลับมาหาฉันแล้วใช่มั้ย ”


“อย่าทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นอีกนะ ฉันขอร้อง ฮือๆ อย่าทำอีกนะ ยุนโฮ ”


“ครับ ยุนโฮจะไม่ทำอีกแล้วนะ แจจุง ฮึก ไม่ทำอีกแล้ว ” น้ำใสๆไหลลงมาเปื้อมแก้มกร้านมากขึ้น เพราะความดีใจ ที่คนอีกคนยอมกลับมาเค้าแล้ว

มือหนาดันให้คนที่อยู่ในอ้อมกอดออกมาประจันหน้ากับตัวเอง ก่อนจะโอบอุ้มใบหน้าหวานเปื้อนน้ำตาขึ้นมา นิ้วเรียวยาวบรรจงเช็ดหยาดน้ำตาที่ไหลรินลงมาเปื้อนแก้มขาวเนียน


“ไม่ร้องนะครับ ไม่ร้องแล้ว ”

“ฮึก คนบ้า ไอคนเสียสติ ” ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานของคนตรงหน้าช้าๆ ก่อนจะค่อยๆประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากอิ่มสีเชอรี่ จูบที่อ่อนโยนและคลุกเคล้าไปด้วยกลิ่นน้ำตา ก่อนจะแปรผันไปเป็นจูบที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ลิ้นร้อนของทั้งสองคนขับเคลื่อนออกมาและตวัดไปมาหยอกล้อกันไปมา แขนบางยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งของคนตรงหน้าอย่างลืมตัวเพราะกำลังล่องลอยไปตามอารมณ์ของตัวเอง


ใบหน้าดูดีของคนสองคนสลับมุมไปมาเพื่อให้รับรสจูบที่แสนจะร้อนแรงได้ถนัดมากยิ่งขึ้น มือหนาจัดการโอบอุ้มขาเรียวกลมกลึงของ

คนตรงหน้าให้ขึ้นมาเกี่ยวเอวหนาของตัวเองเอาไว้ ขาเรียวยาวพาร่างของทั้งสองคนไปยังเตียงนุ่มที่อยู่ภายในห้องนอน จูบที่เนิ่นนาน

และเริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกทียังคงดำเนินต่อไป แผ่นหลังบางราบลงกับพื้นเตียงนุ่มในที่สุด ริมฝีปากของทั้งคู่ยอมผละออกจากกันอย่าง

เสียดาย เพราะคนที่อยู่ข้างล่างเริ่มส่งสัญญาณเตือน ว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ดวงตาของทั้งคู่ผลัดกันสื่อความรู้สึกต่อกันให้

กันอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่ใบหน้าคมจะเคลื่อนตัวเข้าหาใบหน้าหวานของร่างที่อยู่ด้านใต้ ริมฝีปากหนาประทับลงไปบนแก้มขาวเนียนอย่าง

อ่อนโยน มือหนายกขึ้นลูบไล้แก้มเนียนไปมา เหมือนกับว่าจะพิสูจน์ให้แน่ใจ ว่าคนตรงหน้าเป็นคนที่เค้าคอยเฝ้าฝันถึงอยู่จริงๆ ไม่ใช่

เป็นแค่ภาพลวงตาที่เค้าสร้างขึ้นมาเอง


“ฉันคิดถึงนาย ” นัยน์ตาคมที่ฉายแววจริงจัง นั้น ทำเอาคนที่อยู่ข้างใต้ที่ได้มอง ใจสั่นเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

“ฉันก็คิดถึงนาย” พูดจบแขนเรียวบางก็โน้มใบหน้าของคนข้างบนให้ลงมารับจูบรสหวานของตัวเองอีกครา เพื่อให้หายความคิดถึงจาก
การที่จากกันไปนาน


มือหนาค่อยๆแทรกเข้าไปภายใต้สาบเสื้อเนื้อดีก่อนจะลูบไล้ผิวเนียนละเอียดอย่างสนุกมือ จนเรียกเสียงครางอื้ออึงภายในลำคอของคนอีกคนได้เป็นอย่างดี


เวลาผ่านไปไม่นาน กางเกงผ้าเนื้อดีถูกสลัดลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นห้องอย่างไม่ได้รับการเหลียวแล การจุมพิตที่ร้อนแรงยังคง

ดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง มือหนาเย็นเฉียบค่อยล้วงเข้าไปภายใต้ชั้นในตัวจิ๋วที่ยังคงเป็นอาภรณ์เพียงชิ้นเดียวที่ยังปกปิดส่วนล่างของ

ร่างบาง การกระทำที่ทำให้คนถูกกระทำถึงกับสะดุ้งอย่างแรง เพราะความเย็นจากมือที่แล่นผ่านมาจนถึงเจ้าตัวน้อยที่เริ่มจะมีอารมณ์ขึ้น

มาน้อยๆ มือหยาบค่อยๆเค้นคลึงเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในมือของตัวเองเพื่อเป็นการปลุกปั่นอารมณ์ให้คนอีกคน จนเสียงครางอื้ออึงในลำคอ

เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ จนเจ้าตัวทนไม่ไหว เบือนหน้าหนีสัมผัสจุมพิตที่ร้อนแรงเพื่อจะได้ปลดปล่อยเสียงครางหวานเป็นการระบายอารมณ์ที่

กำลังจะปะทุของตัวเอง


“อ๊ะ ยุนโฮ ไม่ ” มือหนายังคงเค้นคลึงปรนเปรอความสุขให้กับน้องชายของคนด้านใต้ พร้อมๆกับจ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยแรง

อารมณ์ของคนตรงหน้า อกบางกระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรง เพราะหายใจถี่มากยิ่งขึ้น นัยนต์หวานฉ่ำปรือจ้องมองใบหน้าของคนตรง

หน้า เหมือนกับจะเป็นการเรียกกอารมณ์ให้อีกคนเช่นกัน ไม่นาน ชั้นในตัวจิ๋วที่ยังติดอยู่ส่วนล่างก็ถูกสลัดออกไปนอนแอ้งแม้งตาม

กางเกงเนื้อดีลงไปติดๆ มือหนาผละออกจากเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ตอนนี้เริ่มจะแดงบวมรอการปลดปล่อย ใบหน้าคมเคลื่อนลงไปส่วน

ล่างของคนอีกคน มือหนาค่อยๆประคองเจ้าตัวน้อยที่บวมเป่งขึ้นมาในมือ ก่อนจะค่อยส่งมันเข้าโพรงปากร้อนของตัวเอง การกระทำที่

ส่งผลให้คนที่ถูกกลั่นแกล้ง สะดุ้งเฮือกขึ้นมาสุดตัว



“อ๊า ยุนโฮ ” มือเรียวขยำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเพื่อเป็นการระบายอารมณ์ จนเกิดรอยยับ


ร่างสูงยังคงปรนเปรออีกคนเป็นอย่างดี ริมฝีปากร้อนยังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้คนตรงหน้าเป็นอย่างดี เรียวลิ้นร้อนไล่เลียไปตาม

ความยาวของคนตรงหน้าจนสุดความยาว ร่างบางดิ้นเร่าไปมาด้วยแรงอารมณ์ที่สับสนปนเปของตัวเอง


“อึก อ๊า ยุนโฮ อึก ” มือบางแทรกเข้าไปภายใต้กลุ่มผมนุ่มของคนอีกคน ก่อนจะออกแรงกดให้คนตรงหน้ามอบความสุขให้กับตัวเอง
มากยิ่งขึ้น


“ยุนโฮ ยุนโฮ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว อ๊า ” แผ่นหลังบางกระตุกขึ้นจากที่นอนอย่างแรง ก่อนจะปล่อยน้ำนมสีขาวนวลเข้าโพรงปากของอีกคนอย่างลืมตัว แต่ร่างสูงก็เต็มใจรับมันเข้าไปลิ้มรส
รสชาติอย่างไม่รังเกียจ



แผ่นอกบางของร่างด้านใต้กระเพื่อมขึ้นลงอย่างแรงจากการหายใจที่เริ่มจะแรงขึ้นทุกที


“เหนื่อยแล้วเหรอครับ ที่รัก ” ใบหน้าคมเลื่อนขึ้นไปดูอาการของคนตรงหน้า ที่ดูเหมือนจะเหนื่อยเสียแล้ว


“ทรมาน มากกว่า แฮ่กๆ ” ใบหน้าคมเคลื่อนเข้าไปซุกไซร้ซอกคอขาวหอมกรุ่น พร้อมๆกับการจัดการปลดเปลื้องกางเกงของตัว
เองออกไปให้พ้นทาง


ริมฝีปากหนากดจูบลงไปหนักๆบนผิวขาวเนียนละเอียด จนเกิดรอยแดงขึ้นทั่วลำคอ รอยที่เป็นการแสดงความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นร้อน

ไล่เลียไปตามผิวเนียนเอียดทั่วลำคอขาว มือหนาจัดการปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด จนเสื้อผ้าเนื้อดีหลุดลอยไปไร้ทิศทาง


ลิ้นร้อนไล่เลียลงมาจนถึงเม็ดทับทิมสีสดที่กำลังแข็งเป็นไตอยู่ ราวกับมันเป็นของหวานที่ราคาแพงหายาก การกระทำที่ส่งผลให้แผ่น


หลังบางของอีกคนหยัดขึ้นมาจากเตียงนุ่มเพื่อรับสัมผัสของอีกคนให้มากขึ้น


“อื้ม แฮ่ก อ๊ะ ย...ยุน ” มือหนาลูบไล้ไปมาบนผิวเนียนละเอียดอย่างสนุกมือ เป็นการปลุกอารมณ์ให้อีกคนได้เป็นอย่างดี

มือเรียวเอื้อมไปโอบอุ้มใบหน้าของคนอีกคนให้ขึ้นมาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเองก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป เรียวลิ้นเล็กร้อนชื้นค่อยๆ

รุกล้ำเข้าไปในโพรงปากของอีกคน ก่อนจะตวัดเรียวลิ้น


หยอกล้อกันไปมา จนเกิดเสียงดังลั่นห้อง ในจังหวะที่ร่างข้างใต้กำลังสนใจกับรสจูบที่แสนจะเพลิดเพลินอยู่นั้น ร่างสูงก็จัดการแทรกเจ้าตัวน้อยที่กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่เข้าไปในช่องทางรักร้อนด้านหลังจนสุดความยาว
ร่างบางกระตุกอย่างแรงด้วยความตกใจ และความเจ็บปวด


เสียงครางอื้ออึงดังขึ้นทันทีในลำคอ เพราะคนอีกคนยังไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองเป็นอิสระเสียที
ร่างสูงยังคงไม่ยอมขยับเขยื้อน แต่ยังคงแลกน้ำรสหวานอยู่กับร่างข้างใต้อย่างตั้งใจ จนคนอีกคน

ทนไม่ไหวกับความทรมานที่เริ่มจะก่อตัวมากขึ้นเพราะคนอีกคนไม่ยอมขยับเสียที ใบหน้าหวานเบือนหน้าหนีสัมผัสจากร่างด้านบน

“ยุนโฮ ขยับซะที ทรมานจะตายแล้วนะ ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาทันที

“ต้องการฉันขนาดนั้นเลยเหรอครับ ที่รัก ” มือหนายกขึ้นปาดเหงื่อที่ผุดพรายเต็มหน้าผากของร่างด้านใต้

“ฮึก นาย ”

“บอกสิครับ ว่าต้องการ ” ใจจริงเค้าก็อยากจะขยับกายรับรู้ความรู้สึกเสียววาบซะเต็มที่ แต่ก็อยากจะกลั่นแกล้งคนอีกคน ให้ร่ำร้องเรียก
หาตัวเองดูบ้าง

“ต้องการ ฉันต้องการนาย ยุนโฮ ” แขนเรียวยาวโอบรอบต้นคอของอีกคนราวกับลูกนกที่กำลังจะตกจากที่สูง
ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะขยับสะโพกของตัวเองเข้าออกช่องทางรักเนิบๆ


“อ๊า อึก ยุนโฮ ” ทุกทีที่เจ้าลูกชายตัวไม่น้อยของร่างสูงดันเข้ามาถูกจุด แผ่นหลังบางกระตุกขึ้นจากที่นอนเป็นอัติโนมัติทันที
จังหวะรักดำเนินไปอย่างช้าๆ เนิบๆ เพราะร่างสูงจงใจที่จะกลั่นแกล้งให้คนอีกคนร่ำร้องหาตนมากยิ่งขึ้นไปอีก


“ฮ๊า ยุนโฮ อึก เร็วๆ เร็วๆ เข้ามาอีก เข้ามา ” เสียงครางหวานหูที่เร่งบอกให้เค้าเร่งจังหวะให้ ช่างดูร้อนแรงกว่าทุกๆครั้ง ที่พวกเราวกกันมาเข้าเรื่องอย่างว่า


“ฮึก ฮ๊า ยุนโฮ แรงๆ ”

ร่างสูงสนองความต้องการของร่างข้างใต้ให้ทันที โดยการเร่งจังหวะรักให้เร็วและร้อนแรงมากยิ่งขึ้น จนเตียงคิงไซต์เริ่มจะส่งเสียงเตือน
ดังลั่นห้อง


“อ๊า ยุนโฮ ยุนโฮ ” แขนเรียวบางยังคงโอบรอบลำคอของคนตรงหน้าเอาไว้แน่น เสียงครางร้อนแรงที่ดังอยู่ข้างใบหูของร่างสูงยิ่งส่งผลให้จังหวะรักรุนแรงและร้อนแรงมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะอารมณ์ที่เริ่มจะทวีความรุนแรงของร่างสูง
ริมฝีปากอิ่มประทับจูบลงไปหนักๆบนต้นคอของร่างสูง เพื่อแสดงรอยแห่งความเป็นเจ้าของ เรียวลิ้นเล็กไล่เลียไปตามใบหูของคนอีกคน ส่งผลให้ร่างสูงหลุดครางออกมาทันที


“ฮึก แจจุง อา ”


แต่แล้วบทเพลงรักที่กำลังร้อนแรงอยู่ก็หยุดลงซะดื้อๆ ร่างสูงจัดการให้อีกคน อยู่ในท่านั่งหันหลังให้กับตัวเอง ร่างบางค่อยๆ หย่อนตัวเองลงให้ช่องทางรักด้านหลังครอบครองเจ้าลูกชายของคนด้านหลังที่กำลังชูชันรออยู่ จนมันเข้าไปได้สำเร็จ

“ฮ๊า ” ร่างบางนั่งอยูบนตักของคนด้านหลังได้สำเร็จ แขนแกร่งโอบรอบเอวบอบบางของคนตรงหน้า ริมฝีปากกดจูบหนักๆลงไปบนลาด
ไหล่บางของคนอีกคนด้วยความคิดถึง

ร่างบางค่อยๆ ส่ายร่อนสะโพกของตัวเองให้ช่องทางรักของตัวเองเล่นสนุกกับเจ้าลูกชายของอีกคนได้อย่างเต็มที่


“อ๊า อึก ยุน ยุนโฮ ”

“อา แจจุง อึก นาย สุดยอด ” ร่างบางยังคงเริงระบำอยู่บนตักของคนด้านหลัง เป็นจังหวะที่รวดเร็วและร้อนแรง แผ่นหลังบางเอนอิงไป
ยังแผ่นอกแกร่งของคนด้านหลัง ก่อนจะส่ายร่อนสะโพกมนของตัวเองเป็นจังหวะที่ร้อนแรงมากยิ่งขึ้น มือหนาเอื้อมไปมอบความสุขให้กับเจ้าลูกชายตัวน้อยของคนด้านหน้าที่กำลังชูชันอยู่ภายในอุ้งมือของเค้า


“อ๊า ยุนโฮ ฮึก ”


สะโพกมนยังคงส่ายร่อนไปมา เพื่อให้เจ้าลูกชายตัวโตของคนด้านหลังปีนป่ายเข้าไปมอบความสุขให้กับตัวเองลึกขึ้นกว่าเดิม มือบางยกขึ้นจิกผมของคนข้างหลังที่กำลังซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นของตัวเองอยู่ มือหนาจับใบหน้าหวานแดงก่ำของร่างด้านบนตัวเองให้หันมารับจุมพิตแสนหวานจากตัวเอง ลิ้นร้อนของทั้งคู่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาแลกน้ำรสหวานกันอย่างเพลิดเพลิน


“อืม ” เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอ แต่สะโพกมันก็ยังรู้หน้าที่ตัวเองเป็นอย่างดี ยังคงส่ายร่อนไปมา เริงระบำมอบความสุขให้กับอีกคนอย่างไม่หยุดหย่อน


เสียงหายใจของคนทั้งสองสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว เหมือนๆกับร่างกายของคนทั้งสองที่กำลังให้หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียวด้วยเช่นกัน เสียงครางทุ้มต่ำที่สอดประสานกับเสียงครางหวานของคนอีกคนได้เป็นอย่างดี เพราะทั้งสองต่างมีอารมณ์วาบหวามกับบทรักที่เริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกทีไม่ต่างกัน


บทรักร้อนแรงยังคงดำเนินต่อไปในการขยับเขยื้อนอยู่ในท่าเดิมๆ จนคนที่อยู่ด้านบนเริ่มจะล้าอ่อนแรง ร่างสูงจัดการให้คนตรงหน้า นอนคว่ำลงราบกับพื้นเตียงทั้งๆที่ช่องทางรักยังคงเชื่อมต่อกัน

ใบหน้าหวานแดงก่ำซุกลงกับหมอนใบเขื่องที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง สะโพกมันยกขึ้นอยู่ในท่าทางสุด

เซ็กซี่ จนคนด้านหลังอดใจไม่ไหว เร่งจังหวะรักให้ร้อนแรงยิ่งขึ้นกว่าเดิม สะโพกหนากระทั้นความเป็นชายของตัวเองเข้าไปจนสุดทาง

รักซ้ำแล้วซ้ำเล่นจนเกิดเสียงชื้นแฉะเล็ดลอดออกมา

ใบหน้าคมเริ่ดขึ้น ลิ้นร้อนไล่เลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความหื่นกระหายตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน


ร่างสูงโน้มตัวลงเข้าไปใกล้คนตรงหน้า ทั้งๆที่สะโพกหนายังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้กับอีกคนอย่างต่อเนื่องไม่ขาด ลิ้นร้อนไล่เลีย

ไปตามแผ่นหลังเนียนตามความยาวกระดูกสันหลังเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านให้กับบทรักร้อนแรงครั้งนี้


“ฮึก อ๊า โอ้ว ยุน...แฮ่กๆ อ๊า ” เสียงครางหวานยังคงดังลั่นห้องกว้าง กลบเสียงทำงานของเครื่องปรับอากาศจนหมด


มือหนาบีบขย้ำเนินอกพอดีมืออย่างเมามันส์ ก่อนจะเลื่อนมาบีบขย้ำแก้มก้นขาวเนียนอย่างมันมือ



ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก



เข็มนาฬิกายังคงดำเนินต่อไป พร้อมๆกับการบรรเลงเพลงรักที่ยังคงเคลื่อนไหวกันอยู่ในท่าเดิม แต่ก็ยังไม่มีใครที่ได้แตะฝั่งฝันอย่างที่ได้หมายเอาไว้ ร่างสูงจัดการเปลี่ยนท่าทางให้อีกคนอยู่ในท่านอนหงายทั้งๆที่ช่องทางรักยังคงเชื่อมติดกัน ส่งผลให้คนตรงหน้าเผลอ
ร้องออกมาเสียงดังเพราะความเจ็บปวด


“อ๊า ยุนโฮ เจ็บ ”

มือหนาจับขาเรียวกลมกลึงของอีกคนให้กางออกมากยิ่งขึ้น ก่อนจะกระทั้นความเป็นชายของตัวเองเข้าไปและเร่งจังหวะให้เร็วยิ่งขึ้นไปอีก


“อา แจจุง รัด รัดฉันอีก รัด ” เสียงทุ้มครางออกมาอย่างสุขสม เพราะช่องทางรักของคนตรงหน้ากำลังตอดรัดเจ้าลูกชายตัวโตของเค้าอยู่ จนทำให้เค้าแทบจะสำลักความสุขออกมา


“อ๊า ยุนโฮ อึก ยุนโฮ ”ใบหน้าคมเลื่อนไปส่งปลายจมูกนุ่มนิ่มของตัวเองคลอเคลียเข้ากับซอกคอขาว ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนไล่เลียไปตามผิวเนียนละเอียด ร่างบางเบือนหน้าหนีเปิดทางให้อีกคนได้เข้ามาสูดกลิ่นหอมที่จะกระตุ้นอารมณ์ให้คนอีกคนได้เพิ่มขึ้นไปอีก


“อา แจจุง ฉัน...รัก นาย รักนาย อ๊า ”


ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระทั้นที่อีกคนส่งมาให้ เหมือนๆกับเตียงใหญ่ที่เริ่มจะส่งเสียงเตือนบอกเจ้าของห้องทั้งสองคน
แขนเรียวบางโอบรอบลำคอของคนตรงหน้าเอาไว้แน่น อยากให้คนอีกคนเข้ามาใกล้ตัวเองมากกว่านี้ อยากจะกอดเอาไว้ไม่ปล่อยไปไหน อยากให้ร่างกายและใจของเราทั้งสอง หลอมรวมกันเป็นหนึ่ง

“ยุนโฮ ยุนโอ ไม่...ไม่ไหว จะไปแล้ว ” เสียงครางแห่งไฟราคะที่กำลังลุกโชน ดังมากยิ่งขึ้นเมื่อร่างบางกำลังจะถึงใฝ่ฝันเต็มที
สะโพกหนากระทั้นความเป็นชายของตัวเองแรงและเร็วมากยิ่งขึ้นเพื่อให้ตัวเองและอีกคนถึงฝั่งฝันโดยเร็ว ไม่นาน ร่างบางกระตุกอย่างแรง ก่อนจะส่งเสียงครางวาบหวามสุดท้าย และปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองออกมาจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของอีกคน


“อ๊า ” ร่างบางหายใจหอบถี่ เพราะเหนื่อยที่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่คั่งค้างของตัวเองออกไปเสียที ส่วนอีกคนที่ยังคงไม่ถึงฝั่งฝันก็รีบกระแทกกระทั้นเจ้าลูกชายตัวโตที่อยากจะปลดปล่อยเต็มที่เข้าสู่ช่องทางรักอย่างเร็ว ไม่นาน ของเหลวสีขาวขุ่น ก็พุ่งเข้าสู่ช่องทางรักสีหวานจนมันไหลเอ่อออกมาเปื้อนต้นขาขาวของร่างด้านใต้ ร่างสูงขยับกายเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองปลดปล่อยออกมาให้หมด ก่อนจะล้มตัวลงนอนทับคนอีกคนอย่างหมดแรง


เสียงหายใจหอบถี่ของเจ้าของห้องทั้งสองคน ดังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียวแข่งกับเสียงการทำงานของเครื่องปรับอากาศ ใบหน้าคมซุกอยู่กับซอกคอขาวของคนตรงหน้า พร้อมกับปล่อยลมหายใจร้อนออกมา
แขนแกร่งโอบเอวบางของอีกคนเอาไว้แน่น ราวกับว่ากลัวคนตรงหน้าจะหนีหายจากตัวเองไปอีกครา


“ฉันคิดถึงนาย แจจุง ฉันรักนาย ” ใบหน้าคมโง้ขึ้นมาจากซอกคอขาว ก่อนจะจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตากลมโตของร่างที่อยู่ด้านใต้

“ฉันก็คิดถึงนาย ยุนโฮ ฮึก ฉันขอโทษ ” ร่างบางเริ่มปล่อยสะอื้นออกมา เมื่อรู้สึกผิดกับการที่ตัวเองได้ทอดทิ้งอีกคนเอาไว้ ให้จมอยู่กับความเจ็บปวดที่ตัวเองได้เป็นคนก่อขึ้นมาเอง แขนบางโอบกอดคนอีกคนเอาไว้แน่นเช่นกัน
ร่างสูงฝืนอ้อมกอดของอีกคนขึ้นมา จ้องมองใบหน้าหวานที่เริ่มจะเปื้อนน้ำตาอีกครา นิ้วเรียวยาว
เช็ดหยาดน้ำตาที่เปื้อนแก้มขาวอยู่ให้ออกจากใบหน้าหวานอย่างแผ่วเบา


“ไม่เป็นไร แค่นายกลับมา ฉันก็ดีใจมากแล้ว ขอบคุณนะ แจจุง ขอบคุณ ” ริมฝีปากหนาประทับลงบนเรียวปากบางของคนตรงหน้าอีกครา ก่อนที่บทรักแห่งความคิดถึงจะเริ่มต้นขึ้นอีกครา เพราะการจากลานั้น ทำให้ทั้งสองคนคิดถึงกันมากเหลือเกิน จนทั้งห้องเต็มไปด้วยเสียงครางหวานหูจากบทรักที่ห่างหายไปจนตลอดถึงเช้าวันใหม่




สายวันเสาร์ที่อากาศแสนจะสดใส เนื่องจากเป็นวันหยุด ผู้คนมากมายจึงพากันพักผ่อนกันอย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับเจ้าของห้องพักสุดหรู

ทั้งสองคนที่ยังคงนอนล่องลอยอยู่กับโลกแห่งความฝันจนลืมเวลา อันเนื่องมาจากกิจกรรมแห่งการหวนระลึกถึงซึ่งกันและกันที่เกิดขึ้น

เมื่อคืน กินเวลานานไปหน่อยจนถึงเช้า จนทำให้ไม่มีใครมีแรงพอที่จะงัดตัวเองให้ลุกขึ้นจากที่นอนนุ่มแสนสบายนี้ได้


แต่แล้วชายร่างสูงกว่าก็เริ่มจะขยับตัว นัยน์ตาคมค่อยๆเปิดออกช้าๆ เพื่อรับภาพแรกของเช้าวันใหม่ มือหนายกขึ้นมากุมหัวตัวเอง เนื่อง

จากอาการปวดหัวที่แล่นริ้วขึ้นมา เพราะเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ ที่เข้าสู่กระแสเลือดเยอะไปหน่อยเมื่อคืน



ปวดหัวจังเว้ย ทำไมเมื่อยตัวอย่างนี้วะ ทำอะไรมาเมื่อคืนเนี้ย


ร่างสูงคิดไปเองคนเดียว หลังจากที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเมามากเมื่อคืน แต่ทำไมตื่นมาถึงเมื่อยตัวอย่างนี้ แต่ว่าไปเมื่อคืนเค้าก็ฝันดี ฝันว่า
แจจุงมาอยู่กับเค้า


แต่ด้วยแรงกดทับบริเวณลาดไหล่ของตัวเอง ส่งผลให้นัยน์ตาคมตวัดลงมามองที่มาของแรงกดทับนั่น เมื่อได้เห็นถึงที่มานั่น ร่างสูง

เหมือนจะเด้งตัวขึ้นมาอย่างเร็วด้วยความตกใจ แต่ก็ต้องระงับอารมณ์เอาไว้ เพราะต้นเหตุของอาการปวดเมื่อยตัวทั้งหมด กำลังนอน

หลับปุ๋ย ไม่รู้เรื่องรู้ราวรอบตัวทั้งสิ้น กำลังนอนอยู่บนไหล่แกร่งของตัวเอง แขนเรียวบางโอบกอดเอวหนาของเค้าเอาไว้ ราวกับนึกว่ามัน

เป็นหมอนข้างไร้ชีวิต


“แจจุง ” เสียงทุ้มแหบพร่าเอ่ยออกมาเบาๆ ราวกับคนเป็นไข้ที่กำลังเพ้อ คนที่กำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมกอดเค้านี้ คือ คนที่เค้าตามหาอยู่จริงๆใช่มั้ย นี่ไม่ใช่ภาพลวงตาใช่มั้ย มือหนายกขึ้นขยี้ตาตัวเองสองสามที เพื่อให้แน่ใจว่า ภาพที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ภาพลวงตาที่เค้าเป็นคนสร้างขึ้นมาเอง ก่อนจะเลื่อนมือไปลูบไล้ใบหน้าเนียนของคนตรงหน้าที่ยังคงนอนหลับอยู่ อย่างแผ่วเบา
นี่ไม่ใช่ความฝัน นี่เป็นความจริง แสดงว่า ที่เค้าฝันว่า เค้าได้กอดแจจุงมาตลอดทั้งคืน ก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ


แขนแกร่งกระชับอ้อมกอดให้คนอีกคนเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดได้มากยิ่งขึ้น ก่อนจะออกแรงโอบรัดเอาไว้ ราวกับว่ากลัวว่าคนตรงหน้า จะ
หายวับไปถ้าไม่จับเอาไว้


ใบหน้าคมซุกเข้ากับซอกคอขาวหอมกรุ่น กลิ่นหอมประจำตัวของแจจุง ที่ร่ำร้องเรียกหามันนตลอดเวลาที่คนคนนี้หายจากไป


แรงโอบรัดที่มีเพิ่มมากขึ้น ส่งผลให้เจ้าหญิงนิทราที่นอนหลับอยู่รู้สึกตัวขึ้นมาในทันที ร่างบางขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้นเพื่อดูที่

มาสาเหตุที่ทำให้ตัวเองตื่นขึ้น ก็พบเข้ากับเจ้าของแขนแกร่งที่กำลังกอดเค้าเอาไว้แน่น กำลังนอนมองหน้าเค้าตาแป๋วอยู่


“อื้ม ยุนโฮ หายใจไม่ออก ”ร่างบางพยายามฝืนตัวเองออกจากอ้อมกอดที่เริ่มจะแน่นขึ้นทุกทีของคนตรงหน้า แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อคน

อีกคน รั้งให้เค้าเข้ามาในอ้อมกอดมากยิ่งขึ้น


“ให้ฉันได้กอดนายเอาไว้อย่างนี้เถอะนะ คิดถึงนายจริงๆ ” รอยยิ้มบางปรากฏขึ้นบนใบหน้าหวานในทันที แขนเรียวบางโอบกอดเอวหนา

ของอีกคนเช่นกัน



“ฉันขอโทษนะแจจุง ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้นายเจ็บปวด ขอโทษ อย่าหนีฉันไปอีกนะ แจจุง ” ร่างบางผละออกจากอ้อมกอดของร่างสูง

เพื่อมามองใบหน้าคมให้ได้ถนัดตา มือเรียวยกขึ้นลูบกลุ่มผมนุ่มของคนตรงหน้าอย่างอ่อนโยน


ใบหน้าหวานฉายแววไม่พอใจเล็กน้อย ยิ่งทำให้คนอีกคน นึกคิดไปอีกว่า เค้าบังคับขืนใจคนตรงหน้าไปเมื่อคืน


“นายทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง ” เสียงหวานพูดออกมาเรียบๆ แต่ทำให้อีกคนเย็นวาบไปได้ทั้งตัว


“ฉัน ขอโทษ แจจุง ฉัน ไม่ได้ตั้งใจ ” ใบหน้าคมฉายแววรู้สึกผิดออกมาอย่างชัดเจน เพราะเค้ารู้ตัวเอง ว่าเมื่อคืนเค้าเมามาก แต่ถึงเค้า

จะเมามากแค่ไหน เค้าก็ยังรับรู้ได้ถึงความสุข ความหวานที่แผ่ซ่านไปทั่ว จากแจจุงได้อย่างชัดเจน


แต่แล้ว ใบหน้าหวานที่เคยง้ำงอ ก็กลับเปลี่ยนแปลงไป ริมฝีปากบางระบายยิ้มออกมา ก่อนจะเปล่งงเสียงหัวเราะใสออกมา จนทำให้คน

ตรงหน้าทำหน้าไม่ถูก



“ฮะๆ ฮ่าๆ ”


“แจจุง ทำไม ”


“โอ๋ หน้าเหวอเชียว ” มือเรียวยกขึ้นมาลูบใบหน้าเรียวเล็กของคนตรงหน้าที่ตอนนี้กำลังทำหน้า


เหวอกับสิ่งที่อีกคนกำลังทำ


”นี่นาย แกล้งฉันเหรอ”


“อิอิ ขอโทษน้า ” ร่างบางซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของคนตรงหน้าราวกับลูกแมวขี้เล่นที่กำลังพยายามจะออดอ้อนผู้เป็นเจ้าของ


รอยยิ้มแห่งความดีใจระบายบนใบหน้าหล่อของร่างสูงในทันที ที่รู้ว่าคนตรงหน้าแกล้งตัวเองเล่นเท่านั้น แขนแกร่งโอบรอบเอวบางแน่นยิ่งขึ้น ก่อนจะประทับจุมพิตลงไปบนแก้มนุ่มแรงๆ อย่างหมั่นเขี้ยว


“นี่แน่ะ แกล้งฉันดีนัก เดี๋ยวก็โดนลงโทษหรอก ”
เสียงหัวเราะใสถูกเปล่งออกมาจากคนในอ้อมกอดอีกครั้ง ก่อนจะฝืนตัวเองออกมาจากอ้อมกอดอบอุ่น ดวงตากลมโตจับจ้องที่ใบหน้าเรียวเล็กของคนตรงหน้า

ดวงตาของทั้งสองต่างจับจ้องกันและกันและถ่ายทอดความรู้สึกส่งถึงกันและกันให้อยู่เนิ่นนาน

“ฉันขอโทษนะ แจจุง ” มือหนาลูบไล้ไปมาบนกลุ่มผมนิ่มของร่างบางในอ้อมกอด

“ฉันก็ต้องขอโทษนาย ที่ทำให้นายเจ็บมากเหมือนกัน ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว ถึงแม้ฉันจะต้องเจ็บปวดก็ตามที่เห็นนายไปกับใคร แต่ฉันก็จะยอมเจ็บ ถ้าได้อยู่ใกล้ๆ นาย ” ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้อีกคน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากมนอย่างอ่อนโยน

“ขอเวลาฉันหน่อยนะแจจุง ฉันจะรีบจัดการเรื่องราวทุกอย่างให้เรียบร้อย นายจะได้ไม่เจ็บปวดอีก ไม่ว่าฉันจะไปกับใคร นายรู้ใช่มั้ย ว่าฉันรักแค่นาย ” ร่างบางพยักหน้าตอบรับ


มือเรียวบางยกขึ้นโอบอุ้มใบหน้าเรียวเล็กของอีกฝ่ายเอาไว้

“ดูซิ ซูบลงไปเยอะเลย กินแต่เบียร์ล่ะสิใช่มั้ยเนี่ย โรคกระเพาะกำเริบด้วยใช่มั้ย ” ร่างสูงพยักหน้าตอบรับ พร้อมทำหน้าน่าสงสาร

“เพราะฉะนั้น นายต้องกลับมาทำอาหารให้ฉันกินทุกวันนะ ” รอยยิ้มหวานส่งให้คนตรงหน้า

“อื้ม ไม่กินล่ะน่าดู ”

“จ้า ไม่กินได้ไง เมียทำกับข้าวเก่งขนาดนี้ ”

“บ้าน่า เมียอะไรของนาย ” มือเรียวบางตีลงไปบนอกแกร่งกับพูดทะลึ่งๆที่มาจากอีกคน

“อ้าว หรืออยากจะให้ฟื้นความจำเรื่องเมื่อคืนให้อีกรอบ ” ใบหน้าคมเลื่อนไปซุกไซร้ซอกคอขาวของคนตรงหน้าอีกครา เรียกเสียง
หัวเราะใสของอีกคนได้เป็นอย่างดี


“ฮะๆ ไม่เอายุนโฮ จั๊กจี้น่า ฮะๆ ” เสียงหัวเราะแห่งความสุขที่ห่างหายจากห้องนี้มานาน ดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมๆกับความสุขของเจ้าของห้องทั้งสองคน ที่กลับมาอีกครั้ง การกลับมาที่กลับมาเติมเต็มให้อีกฝ่ายได้พ้นจากความเจ็บปวดที่อยู่กับตัวเองมานาน ให้หลุดออกไปเสียที

ลง NC แล้วคร่า ^^

อันยองค่า ไรเตอร์เพื่อนเอง

บล๊อค นี้เป็น บล๊อคที่เพื่อนสร้างเอาไว้ เพื่อเก็บ nc ของฟิคเพื่อนโดยเฉพาะเลยคร่า

ไปอ่านกันได้เลยนะคะ ทั้งเรื่อง Don't Say Googbye และ เรื่อง My Boyfriend.....ก็เเค่เพื่อนผู้ชาย...จริงๆนะ

ทั้งสองเรื่องเลยนะคะ ไปอ่านกันได้เลยคะ ดูรายชื่อเรื่องด้านขวา เรยคะ ขอบคุนมากคะ

กลับไปเม้นที่ เด็กดีด้วยน้า จุ๊ฟๆ

[NC]My Boyfriend PART : 21

[NC]My Boyfriend PART : 21


ร่างสูงที่กำลังใช้แขนแกร่งของตัวเองโอบรอบเอวบางของคนข้างกาย ขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาหนาค่อยๆเปิดออกช้าๆ ภาพแรกที่ได้เห็นตอนตื่นนอนส่งผลให้ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นมาได้ไม่ยาก เพราะเป็นภาพของเพื่อนร่วมห้องหน้าหวานที่นอนจ้องหน้าเค้าอยู่


“ตื่นนานแล้วเหรอ ” ยุนโฮขยับตัวน้อยๆ ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปซุกอยู่กับอกบางของคนตรงหน้าอย่างออดอ้อน


“อื้ม อะไรเนี่ย ทำเหมือนเด็กไปได้ ”

“ตัวนายหอมจังเลยอ่ะ ” พูดพลางสูดความหอมหวานจากซอกคอขาวๆของคนตรงหน้าเสียเต็มปอด


ปลายจมูกนิ่มก็ส่งไปไล้กับซอกคอขาวหอมกรุ่น จนอีกคนต้องย่นคอด้วยความจั๊กกะจี้


“อื้ม ยุนโฮอ่า อย่าสิ ” พูดพลางผลักแผ่นอกกว้างของคนตรงหน้าให้ออกไปแต่ก็ทำไม่สำเร็จเพราะอีกคนแรงเยอะกว่าเค้าเป็นไหนๆ

แต่ไม่ทันที่จะได้คัดค้านอะไร ร่างสูงที่นอนโอบกอดเค้าอยู่เมื่อครู่กลับลุกขึ้นมาขึ้นคร่อมเค้าเอาไว้


แจจุงที่ส่งเสียเอะอะเมื่อกี้นิ่งลงไปในทันที ความเงียบงันเข้ามามีบทบาทขึ้นอีกครั้ง ดวงตาของทั้งคู่สอดประสานกันถ่ายทอดความรู้สึกต่างๆให้กันและกัน มือหนายกขึ้นลูบที่แก้มเนียนของคนตรงหน้า ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้ๆอีกคน ริมฝีปากอุ่นประทับลงไปบนแก้มขาวเนียน ก่อนจะค่อยๆเลื่อน มาจุมพิตเบาๆที่ริมฝีปากอิ่ม


“แจจุง ” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเบาๆราวกับเสียงกระซิบ




”หื้ม ”




“ฉัน รัก นาย” พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ริมฝีปากอิ่มของร่างด้านใต้ยกยิ้มขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้


ริมฝีปากหยักประทับลงไปบนริมฝีปากอิ่มของคนตรงหน้า เบาๆ จูบที่อ่อนโยนจนทำให้ดวงตากลมโตหลับพริ้มลงซึมซับความหอมหวานที่อีกคนส่งผ่านมาให้กับจุมพิตอันแสนหอมหวานนี้ ก่อนที่จูบอันอ่อนโยน จะค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่ร้อนแรงขึ้น เมื่อเรียวลิ้นร้อนขับเคลื่อนไปแตะเบาๆที่เรียวปากบางเพื่อเป็นการขออนุญาต และก็ได้การตอบรับจากอีกคนเป็นอย่างดี เรียวลิ้นชื้นขับเคลื่อนเข้าไปกอบโกยความหอมหวานจากคนตรงหน้าอย่างไม่รู้จักพอ เรียวลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดแลกเปลี่ยนน้ำหวานกันอย่างสนุกสนาน ใบหน้าดูดีทั้งคู่เปลี่ยนมุมไปมาเพื่อแลกรสสัมผัสหวามไหวที่ทั้งสองมีให้กัน มือหนาเลื่อนเข้าไปภายใต้เสื้อเนื้อดีของคนข้างใต้ ก่อนจะลูบไล้ไปมาที่ผิวขาวเนียน จนเรียกเสียงครางอื้ออึงในลำคอจากอีกคนได้เป็นอย่างดี


จุมพิตที่แสนยาวนานยังคงดำเนินต่อไป เรียวปากของทั้งคู่ผละออกจากกันช้าๆ ก่อนริมฝีปากหนาจะเลื่อนลงไปจุมพิตเข้าที่ซอกคอขาวของคนตรงหน้า จุมพิตหนักๆจนเกิดรอยแดง เป็นจ้ำๆ รอยที่แสดงความเป็นเจ้าของ ปลายจมูกนิ่มไล้ไปมากับต้นคอขาวหอมกรุ่น



“อืม ยุนโฮ ”ร่างบางเชิ่ดหน้าขึ้น รับสัมผัสหวามไหวที่อีกคนกำลังมอบให้ มือ



หนายังคงลูบไล้ผิวเนียนละเอียดของร่างด้านใต้อยู่ ก่อนจะค่อยๆเลื่อนขึ้นไปหยุดตรงที่ตุ่มไตก่อนจะเขี่ยมันเบาๆ เรียกเสียงครางจากอีกคนได้เป็นอย่างดี



“อ๊า ” มือหยาบจัดการถอดเสื้อตัวบางออกจากร่างของคนข้างใต้ให้พ้นตา เผย


ให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียดที่มองกี่ทีก็ห้ามใจไม่อยู่เสียที ร่างสูงจัดการกับเสื้อของตัวเองออกไปเช่นกัน


ใบหน้าคมก้มลง ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนไล่เลียเข้าที่ตุ่มไตสีชมพูหวานที่กำลังชูชันขึ้นเพราะแรงอารมณ์ของคนตรงหน้า ก่อนจะใช้ฟันคมกัดลงไปเบาๆ


“อ๊า ยุน...ยุนโฮ ” มือเรียวสอดเข้าไปใต้เรือนผมสีน้ำตาลเข้มของคนที่กำลัง


มอบความเสียวซ่านให้ตัวเองอยู่ แผ่นอกบางแอ่นขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้อีกคนได้มอบความสุขให้ตัวเองถนัดมากยิ่งขึ้น


“อ๊า ยุนโฮ อื้ม ”มือหนาเลื่อนลงไปถอดกางเกงของร่างได้ใต้ออกอย่างไว ทั้งๆที่ยังคงลิ้มชิมรสความหอมหวานจากตุ่มไตสีหวานราวกับว่ามันเป็นขนมหวานรสเลิศ



ริมฝีปากหยักกดจูบลงไปหนักๆทั่วแผ่นอกบางจนเกิดเป็นรอยแดงเต็มไปหมด ก่อนจะใช้ลิ้นร้อนไล่เลียไปตามแผ่นอกขาวเนียนละเอียด เรื่อยลงมาถึงหน้าท้องแบนราบเรียวลิ้นเล็กของคนที่นอนราบอยู่นั้น ออกมาไล่เลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความ
เสียวซ่าน ในสิ่งที่อีกคนกำลังทำให้ตัวเองอยู่ พลางส่งเสียงครางกระเส่า เพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพลุกพล่านอยู่ภายใน


เรียวลิ้นร้อนของร่างสูงไล่เลียลงมาจนถึงขาขาว ก่อนจะจูบลงไปแรงๆ ตรงต้นขาด้านในขาเรียวกลมกลึงแยกออกกว้างโดยอัตโนมัติ


“อ๊ะ ...อ๊า ”มือเรียวกำผ้าปูที่นอนจนเกิดรอยยับเพื่อระบายความเสียวซ่านที่อีก


คนกำลังมอบให้อย่างไม่ขาดสาย


ร่างสูงใช้ฟันคมดึงชั้นในตัวจิ๋วให้หลุดออกลงมาอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นแท่งเนื้อร้อนที่กำลังสั่นระริกและบวมเป่งด้วยแรงอารมณ์ของเจ้าของมัน ร่างสูงไม่รอช้า รีบครอบครองมันด้วยริมฝีปากของตัวเองทันที จนคนโดนกระทำสะดุ้งเฮือก




“อ๊า อึก.....แฮ่ก..ม..ไม่ ” ริมฝีปากหยักรูดขึ้นลงตามความยาว ก่อนจะใช้ฟันคมกัดลงไปเบาๆ ลิ้นร้อนไล่เลียไปมาตามความยาวราวกับมันเป็นแท่งไอศกรีมอันหอมหวาน



“อ๋า ..แฮ่ก อื้มม ” สะโพกกลมกลึงร่อนส่ายไปมา เพื่อให้ลูกชายของตัวเอง


ได้รับความสุขจากคนอีกคนได้มากขึ้นกว่าเดิม มือเรียวสอดแทรกเข้าไปใต้เรือนผมของอีกคนที่กำลังอยู่ตรงหว่างขาของตัวเอง


“อ๊ะ...อ๊า ยุนโฮ...ม..ไม่ไหว ” ใบหน้าหวานส่ายไปมา มือบางเผลอจิกผมของอีกคนเอาไว้ เพื่อระบายความเสียวซ่าน


“อ๊า...ไม่ ...ไม่ไหวแล้ว อ๊า ” ร่างบางกระตุกอย่างแรง อารมณ์แห่งควา

ปรารถนาได้รับการปลดปล่อย น้ำรักสีขาวขุ่นไหลระลอกจนเต็มโพรงปากของ

ร่างสูง ยุนโฮกลืนเข้าไปด้วยความเต็มใจ น้ำรักที่แสนหวานไม่เคยเปลี่ยน



ร่างบางนอนหายใจหอบถี่ทันทีที่ได้ปลดปล่อย ร่างสูงคลานขึ้นไปเพื่อดูใบหน้าของคนที่เพิ่งได้รับการปลดปล่อยออกไป ริมฝีปากหยักจุมพิตลงบนแก้มนุ่มชื้นเหงื่อ



“เหนื่อยมั้ยครับ ที่รัก ”ใบหน้าหวานที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ ค่อยๆลืมตาขึ้นมา


ดวงตาหวานฉ่ำปรือมองมาที่ใบหน้าหล่อเหลาของอีกคนอย่างยั่วยวน ก่อนที่มือเรียวจะจับใบหน้าคมของอีกคนเข้ามา
จูบอย่างดูดดื่ม เรียวปากของทั้งสองบดขยี้กันอย่างเร่าร้อน ลิ้นเรียวชื้นแฉะเกี่ยวกระหวัดกันอย่างสนุกสนาน แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบลำคอแกร่งของอีกคน
ร่างกายอันแสนเร่าร้อนของทั้งสองแนบสนิทกันมากยิ่งขึ้น ยิ่งทำให้อุณหภูมิในห้องยิ่งสูงขึ้นไปอีก เพราะแรงราคะของเจ้าของห้องทั้งสองมือหยาบจับแขนเรียวยกขึ้นไว้เหนือหัวของคนตรงหน้า มือทั้งสองสอดประสานกันเอาไว้แน่นก่อนที่ร่างบางจะสะดุ้งเฮือกอีกครั้ง เมื่อรับรู้ได้ถึงการรุกล้ำจากสิ่งแปลกปลอมที่ช่องทางด้านหลัง ใบหน้าหวานเบือนหนีรสจูบที่กำลังร้อนแรงอยู่ เพื่อปล่อยเสียงครางแห่งความเจ็บปวดออกมา


“อ๊า อึก ย.ยุน...เจ็บ ”ใบหน้าหวานนิ่วหน้าออกมาอย่างเจ็บปวด ริมฝีปากหยักจุมพิตลงไปบนหน้าผากมนแทนคำขอโทษ


“ทนหน่อยนะครับ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว ”นิ้วเรียวเพิ่มจำนวนเข้าไปในช่องทางรักสีหวานด้านหลัง เพื่อให้อีกคนได้คุ้นชิน ก่อนที่จะเจอกับของเค้าจริงๆ นิ้วเรียวยาวควานหาจุดสัมผัสกระตุ้นอารมณ์ของร่างบางภายใน และแล้วเค้าก็เจอ นิ้วเรียวเขี่ยมันเล็กน้อยเพื่อแกล้งคนอีกคน



“อ๊า ยุน...ยุนโฮ อย่าสิ ” นิ้วเรียวยาวขยับเข้าออกเพื่อให้ช่องทางรักได้คุ้นชิน


“อ๊า ม..ไม่ ยุนโฮ อย่า...อ๊ะ...อ๊า”มือเรียวประสานแน่นกับมือหนาที่กอบกุมเอาไว้ ก่อนจะจิกเล็บลงไปบนหลังมือเพื่อระบายความเจ็บปวด



ไม่นาน นิ้วเรียวทั้งสามก็ถูกดึงออกมาจากช่องทางรักด้านหลัง เกิดเป็นช่องโหวงจนเจ้าของร่างกายรู้สึกแปลกไปในทันที ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้


ใบหน้าหวานที่ตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เพราะความร้อนที่พลุ่งพล่านในร่างกาย ก่อนจะประทับเรียวปากลงไปบนริมฝีปากอิ่มของคนตรงหน้า เพื่อเป็นการหันเหความสนใจ แต่แล้วร่างข้างใต้ก็ต้องสะดุ้งเพราะรับรู้ได้ถึงการรุกล้ำเข้าที่ช่องทางด้านหลังอีกครั้ง แต่คราวนี้ไม่เหมือนเมื่อครู่


“อื้ม ” เสียงครางอื้ออึงครางอยู่ในลำคอบ่งบอกถึงความเจ็บปวดเมื่อมีสิ่งบางอย่างที่รุกล้ำช่องทางสีหวานของตัวเองด้านหลัง

ใบหน้าหวานเบือนหนีรสจูบวาบหวามที่กำลังจะดำเนินต่อไป เพราะความรู้สึกทรมาน ที่อีกคนยังไม่ยอมขยับเพื่อสร้างจังหวะรักเสียที


“อึก ยุน ยุนโฮ ไม่ไหวแล้ว ” นัยน์ตาหวานฉ่ำเยิ้มส่งสายตายั่วยวนขอร้องให้อีกฝ่ายกระทำตามอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านของตนเอง หน้าอกบางชื้นเหงื่อกระเพื่อมอย่างแรงเพราะแรงหายใจที่แรงมากขึ้น สายตายั่วยวนยิ่งส่งผลให้อารมณ์ร้อนแรงที่กำลังปะทุอยู่ภายในร่างสูงพลุ่งพล่านมากยิ่งขึ้น
สะโพกหนากระทั้นความเป็นชายเข้าไปจนสุด ก่อนจะขยับเข้าออกด้วยความแรงจนเตียงใหญ่สั่นคลอนเล็กน้อย แขนเรียวบางเลื่อนขึ้นไปโอบรอบลำคอแกร่งของร่างด้านบน เหมือนลูกนกตัวน้อยที่กลัวจะร่วงตกจากที่สูง

ร่างสูงยันตัวเองกับที่นอน แต่สะโพกหนาก็ยังบรรเลงลีลารักดันลูกชายที่ตัวไม่น้อยเข้าไปโดนจุดกระสันของอีกคน เรียกเสียงครางหวาบหวิวที่เล่นเอาคนฟังแทบคลั่งได้เป็นอย่างดี


“อ๊ะ….อ๊า …ยุน ยุนโฮ ” ริมฝีปากบางเผยอออกพร้อมส่งเสียงครางเพื่อระบายความรู้สึกของตัวเอง


“อ่า แจจุง อืม นาย…สุดยอด” ร่างสูงส่งเสียงครางทุ้มออกมา เมื่อช่องทางด้านหลังของอีกคนกำลังตอดรัดลูกชายเค้าจนทำให้เค้าแทบจะบ้า


ร่างด้านบนโน้มตัวพร้อมกับส่งปลายจมูกโด่งสันคลอเคลียสูดกลิ่นหอมหวานจากซอกคอขาวของคนตรงหน้า ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนไล่เลียไปตามผิวขาวเนียนละเอียด ร่างบางเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อเปิดคอขาวให้คนตรงหน้าได้ลิ้มรสความหอมหวานจากมัน


“อ๊า ยุน….ยุนโฮ แรง แรงๆ ” เสียงครางแห่งกามอารมณ์เร่งเร้าให้อีกคนปลดปล่อยอารมณ์ที่คั่งค้างให้ตัวเอง ดังออกมาจากร่างบางด้านใต้อยู่เป็นระยะ



เวลายังคงดำเนินไปตามหน้าที่ของมัน จังหวะรักที่เร่าร้อน ก็ยังคงดำเนินไปไม่หยุด ห้องสี่เหลี่ยมกว้างยังคงเต็มไปด้วยเสียงครางสุดแสนวาบหวิวของคนทั้งสองคนที่กำลังบรรเลงเพลงรักระหว่างกัน ในท่วงท่าเดิมๆ

และแล้วจังหวะรักที่กำลังร้อนแรงไปทั่วห้องก็หยุดลงกลางคัน ร่างสูงจับให้ร่างบางเปลี่ยนท่ามานั่งคร่อมตัวเองเอาไว้ มือหนาเลื่อนไปจับเอาผมสีน้ำตาลอ่อนที่ปรกใบหน้าหวานที่กำลังแดงซ่านนั้นออกช้าๆ

“ทำให้หน่อยสิครับ ที่รัก ” ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานของคนตรงหน้า ก่อนจะส่งปลายจมูกนุ่มนิ่มเข้าไปคลอเคลียกับแก้มขาวใสชื้นเหงื่อ


“แต่ แจจุงอาย ” ดวงตากลมโตหลบสายตายั่วยวนจากคนตรงหน้า


“ทำมาขนาดนี้ จะอายอะไรอีกล่ะครับ เดี๋ยวช่วยนะ ” มือหนาจับเข้าที่เอวบางของคนตรงหน้า ก่อนจะจับให้อีกคนขึ้นและลงมารับความเป็นชายของตนเอาไว้เต็มที่


“อื้อ อ๊ะ….”คนสวยที่จับให้ทำท่าช่วยอีกคนโดยไม่รู้ตัวเผลอส่งเสียงออกมาเล็กน้อย


ขากลมกลึงตั้งชันเพื่อยันตัวเองให้ลงมารับความเป็นชายของอีกคนเอาไว้อย่างเป็นจังหวะ มือเรียวบางตั้งบนไหล่หนาของคนตรงหน้า พลางบีบเอาไว้แน่นเพื่อระบายอารมณ์ของตัวเอง


ร่างสูงมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของคนตรงหน้าที่กำลังช่วยให้เค้าทั้งสองไปถึงสวรรค์เร็วขึ้น ก็ยิ่งมีอารมณ์ร้อนแรงเพิ่มขึ้น สะโพกหนากระทั้นสวนกลับเข้าไปจากแรงกระแทกที่ร่างด้านบนส่งลงมา แขนเรียวโอบรอบลำคอแกร่งของคนตรงหน้าเอาไว้ พลางซุกไซร้ใบหน้าของตัวเองเข้ากับซอกคออีกคน พลางส่งเสียงครางหวานที่ยิ่งทำให้อารมณ์ความต้องการของคนตรงหน้าปะทุมากยิ่งขึ้น


“อ่า อึก ฮ๊า ยุน ยุนโฮ แฮ่กๆ อื้ม”ท่วงท่าจังหวะรักยังดำเนินต่อไป ร่างบางละแขนเรียวของตัวเองออกจากคอแกร่งของคนตรงหน้า พลางเลื่อนแขนมายันตัวเองไว้ กับพื้นเตียง แต่สะโพกมนยังคงร่อนส่ายไปมาบนแท่งร้อนสีสวยของคนตรงหน้า



“อ๊า ยุนโฮ ยุนโฮ ไม่ไหวแร้ว จะ….”แกนกายสีสวยของร่างบางสีไปมากับหน้าท้องแกร่งเป็นมัดกล้ามของอีกคน ยิ่งทำให้อารมณ์แห่งความต้องการใกล้จะปลดปล่อยเต็มที่แล้ว


“อื้ม แจจุง แจจุง สุดยอด รัดอีก รัด ” มือหนาเค้นคลึงแก้มก้นขาวนวลของคนตรงหน้าอย่างมันส์มือ



“ยุนโ ฮ ยุนโฮ จะไปแล้ว จะไป อ๊า ” หยาดน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาจากแกนกายสีหวานของร่างบางเปรอะเปื้อนหน้าท้องแกร่งของคนตรงหน้าเต็มไปหมด สมองขาวโพลน เพราะความต้องการที่ได้ปลดปล่อยออกไป ร่างบางซบหัว

เล็กๆของตัวเองเข้ากับไหล่กว้างของอีกคน

“แจจุง อีกนิด อีกนิดนะ ” ร่างสูงจับให้อีกคนที่กำลังหมดแรง นอนราบกับเตียงนุ่ม ก่อนจะจับขาเรียวกลมกลึงให้อ้าออกมากยิ่งขึ้น พร้อมส่งเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ขนาดไม่น้อยเข้าไปเป็นจังหวะรักที่รุนแรงเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง



“อ่า แจจุง แจจุง อืม ” เสียงครางทุ้มครางออกมาไม่รู้ตัวกับจังหวะรักที่รุนแรงที่ตัวเองสร้างขึ้นมา จนทำให้คนที่ถึงฝั่งฝันแล้ว ร้องเสียงหลงได้อีกครั้ง


และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง เมื่อสายน้ำธารสีขาวขุ่นพุ่งระลอกเข้าไปยังช่องทางสีหวาน ปริมาณที่เยอะจนทำให้มันไหลออกมาเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนสีขาว


ร่างสูงที่เพิ่งได้รับการปลดปล่อยหลับตาพริ้มก่อนจะล้มตัวลงนอนทับคนข้างล่างอย่างหมดเรี่ยวแรง ใบหน้าคมซุกเข้ากับซอกคอขาวชื้นเหงื่อของคนตรงหน้า พลางปล่อยลมหายใจร้อนๆออกมา



ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงัดอยู่นาน มีเพียงแต่เสียงหายใจรุนแรง เพราะการออกแรงที่เยอะมากกว่าปกติของทั้งสองเมื่อครู่ แขนเรียวยกขึ้นมาโอบกอดร่างสูงที่นอนทับตัวเองเอาไว้


“เหนื่อยมากมั้ย ”ยุนโฮพยักหน้าตอบรับอีกคน โดยที่ใบหน้าเรียวเล็กยังคงซุกไซร้กับซอกคอขาวจากคนตรงหน้า


“ฉัน…..รักนายนะ แจจุง ”เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับเสียงหอบเล็กน้อย ใบหน้าหวานขึ้นสีเล็กน้อย ก่อนจะประทับริมฝีปากบางเข้ากับขมับของคนที่นอนอยู่ข้างกายอย่างแผ่วเบา


“ฉันก็รักนาย ยุนโฮ ” ใบหน้าคมละออกมาจากซอกคอขาว นัยน์ตาคมกำลังจับจ้องลึกเข้าไปในดวงตาสีนิลกลมโตของร่างด้านล่าง ริมฝีปากหยักยกยิ้มขึ้นมา

“ขอบคุณนะ แจจุง ”ใบหน้าคมโน้มเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานของอีกคน ก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากมนชื้นเหงื่ออย่างแผ่วเบา

“แจจุงอ่า นายน่ารักแบบนี้ อดใจไม่ไหวแล้วสิ” มือเรียวบางตีลงไปบนแผ่นอกแกร่งทันที เมื่อรู้เท่าทันความคิดของคนตรงหน้า


ร่างสูงยันตัวลุกขึ้น ก่อนจะโน้มใบหน้าของตัวเองลงไปใกล้กับใบหน้าหวานของคนตรงหน้า แจจุงเบือนหน้าหนีไปทางอื่นทันที เมื่อรู้ว่าจะเกิดอะไรกับ

ตัวเอง เพราะรับรู้ได้ถึงการขยายตัวของเจ้าลูกชายตัวไม่น้อยของอีกฝ่ายที่มันกำลังขยายตัวคับแน่นอยู่ในช่องทางรักด้านหลังของตัวเอง


“อื้อ ไม่เอานะยุนโฮ ”

“ไม่ทันแล้วละ แจจุง ” พูดจบร่างสูงก็จัดการประทับริมฝีปากลงไปกับเรียวปากอิ่มสีกุหลาบอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มบรรเลงเพลงรักแห่งความคิดถึงที่ทั้งสองคน


ห่างหายกันมานาน และเป็นครั้งแรกที่การแวะเวียนเข้ามาเรื่องอย่างว่าของทั้งคู่ เต็มไปด้วยความรักที่ทั้งสองฝ่ายแสดงออกมาผ่ายร่างกายของทั้งสอง


และในห้องสี่เหลี่ยมก็เต็มไปด้วยเสียงครางหวานแห่งความสุขสมของทั้งคู่


จนถึงเช้าวันใหม่

[NC] My Boy Friend PART : 10

[NC] My Boy Friend PART : 10

“อื้ม ยุนโฮ ”ดวงตาฉ่ำปรือด้วยฤทธิ์แอลกอฮออล์มองมาทางเพื่อนรักร่างสูงที่กำลังจัดการเช็ดตัวให้กับตนอยู่ ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้เห็นสายตาแบบนั้น สายตาที่พอจะรู้ได้ว่า เพื่อนรักของตัวเองกำลังจะทำอะไร เพราะเมื่อไรที่ได้เห็นสายตาแบบนี้ไม่รอดทุกที

มือเรียวยกขึ้นพาดคอแกร่งของคนตรงหน้า แต่ร่างบางก็ถูกผลักออกไปทันที

“เฮ้ย !!! ไม่เอา แจจุง ไม่เอาเว้ยย ” มือหนาผลักร่างบางของเพื่อนรักออกไป

จนคนตรงหน้าลงไปนอนราบกับเตียงเช่นเดิม แต่มือเรียวก็ยังพยายามจะไขว่คว้าร่างสูงตรงหน้าเอาไว้

“ไอ้….ไอแจจุง ไม่เอาเว้ยย ไม่เอา ” แต่ก็ไม่เป็นผล ร่างบางกระโจนเข้าใส่ร่างสูงตรงหน้าทันที จนอีกคนลงไปนอนราบกับพื้นเตียงนุ่ม

“แจจุง ไม่เอานะเว้ย ไม่เอา ” ยุนโฮพยายามปัดป้องตัวเองให้พ้นจากเพื่อนรักที่กำลังจะมิดิร้ายกับตัวเอง

“ยูนนน โฮ อย่าดื้อน้า ” มือเรียวพยายามเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อของคนข้างใต้ แต่ก็ต้องถูกสะบัดออกอย่างแรง ถึงแม้ว่าในเวลาปกติ ยุนโฮจะมีแรงเยอะกว่าแจจุง แต่เวลาที่แจจุงเป็นแบบนี้ ยุนโฮมักจะแพ้ทุกที

“ไอเหี้ย ไม่เอาเว้ย ปล่อยกู !!! ” ยุนโฮพยายามจะตะโกนเสียงดังเพื่อให้อีกคนได้สติ แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อร่างบางขึ้นคร่อมคนตรงหน้าเอาไว้ ใบหน้าหวานเลื่อนไปใกล้ใบหน้าคมของคนข้างใต้ ใบหน้าคมที่ฉายแววหวาดกลัวคน

ตรงหน้ายิ่งกว่าอะไร

“ยูนโฮ อึก เมิงเป็นของกู ไม่ใช่เหรอ ห๊ะ!!! เพราะฉะนั้น อย่าดื้อน้า ” พูดจบริมฝีปากอิ่มก็ประทับลงไปบนเรียวปากหยักของคนข้างใต้ทันที เรียวลิ้นเล็กเลื่อนไปไล่เลียริมฝีปากของคนตรงหน้า ก่อนจะรุกล้ำข้าไปกอบโกยความหอม

หวานข้างใน นัยน์ตาคมหลับพริ้มทันที ที่ความรู้สึกต่างๆมากมายผ่านสัมผัสอ่อนโยนที่เรียวปากของทั้งสอง มือหยาบเลื่อนไปลูบไล้ไปมาตรงเอวบางของคนข้างบน ก่อนจะล้วงเข้าไปภายใต้สาบเสื้อเนื้อดีของคนตรงหน้า เสียงชื้น

แฉะของการแลกเปลี่ยนความหอมหวานกันดังขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดสิ้นสุด เรียวปากของทั้งคู่ผละออกจากกันช้าๆ ดวงตาของทั้งสองสอดประสานกัน ถึงแม้ที่ร่างบางทำไปมันจะเป็นไปเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลล์ แต่มันก็ทำให้ยุนโฮใจเต้น

ได้ทุกครั้ง

มือเรียวเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนข้างใต้ เผยให้เห็นแผ่นอกกว้างสีผิวกร้านแดดเล็กน้อย เรียวปากอิ่ม

ประทับลงไปบนแผ่นอกแกร่งตรงหน้า พร้อมดูดดึงจนเกิดเป็นรอยแดงจนทั่วแผ่นอกมือหนาของร่างข้างใต้เลื่อนไปจับ

เข้าที่ชายเสื้อของคนข้างบนก่อนจะดึงขึ้นเพื่อถอดมันออก แจจุงก็ยอมทำตามแต่โดยดี ทันทีที่เสื้อตัวสวยที่ดูจะขวางหู

ขวางตาที่สุดในตอนนี้ถูกปลดเปลื้องออกไป ก็เผยให้เห็นแผ่นอกขาวและเม็ดทับทิมสีสวยที่เด่นตระหง่านอยู่ตรงหน้า

ร่างสูงยันตัวลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะใช้ริมฝีปากตัวเองบดขยี้ลงไปบนเรียวปากอิ่มของคนตรงหน้าอีกครา แขนเรียวยกขึ้นโอบ

รอบลำคอแกร่งของคนตรงหน้า ใบหน้าดูดีของทั้งคู่เปลี่ยนมุมไปมาเพื่อแลกรสสัมผัสหวามไหวที่เริ่มจะแปรเปลี่ยนเป็น

ความร้อนแรงมากขึ้นทุกที แขนแกร่งโอบเอวบางให้เข้ามาใกล้ตัวเองมากขึ้น แผ่นหลังบางราบลงกับพื้นเตียงนุ่มช้าๆ

ทั้งที่เรียวปากของทั้งคู่ยังคงแลกเปลี่ยนน้ำรสหวานกันอยู่ แต่แล้วเรียวปากอันน่าดึงดูดใจทั้งสองก็ต้องผละออกจากกัน

อย่างเสียดาย เพราะอากาศที่ใช้หายใจเริ่มจะมีน้อยลง ใบหน้าเรียวเล็กเลื่อนไปซุกไซร้ซอกคอขาวหอมกรุ่นของคน

ตรงหน้า ก่อนจะใช้เรียวปากของตัวเองฝากรอยรักสีแดงสดเอาไว้จนทั่วจนเลยมาถึงแผ่นอกบาง ลิ้นร้อนไล่เลียไปตาม

ผิวเนียนละเอียด และมาหยุดลิ้มลองความหอมหวานจากเม็ดทับทิมสองเม็ดที่แข็งขืนเป็นไตตามแรงอารมณ์ มือเรียว

เล็กยกขึ้นสอดเข้าไปใต้กลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มของคนข้างบนเพื่อระบายอารมณ์ฟันคมๆกัดยอดอกสีหวานตรงหน้าเบาๆ

และไล่เลียกอบโกยความหอมหวานต่อไป

“อื้ม ยุนโฮ ” แผ่นหลังบางหยัดขึ้นจากที่นอนน้อยๆ เพื่อรับสัมผัสร้อนแรงที่อีกคนมอบมาให้ มือหยาบเลื่อนลงมาปลดเปลื้องกางเกงของคนข้างใต้ออก พร้อมชั้นในตัวจิ๋วโชคร้ายที่ถูกปลดออกและโยนออกไปอย่างไร้ทิศทางจนลง

ไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นห้องเย็นเฉียบ

มือหยาบเลื่อนมาเค้นคลึงกับเจ้าลูกชายตัวน้อยของร่างข้างใต้ ที่เริ่มจะสู้มือทุกทีที่เล่นกับมัน

“อื้ม ยุนโฮ แฮ่ก ๆ อย่า ” มือหยาบรูดขึ้นลงตามความยามของแท่งร้อนที่กำลังร้อนระอุอยู่ในอุ้งมือของตัวเอง จนร่างบางบิดเร่าเพราะความเสียวซ่าน

ฝ่ามือหนายังคงจัดการมอบความสุขสมให้กับอีกคนอยู่ นัยน์ตาคมจับจ้องใบหน้าหวานที่ตอนนี้เต็มไปด้วยแรงอารมณ์

ใบหน้าที่ทำให้เจ้าลูกชายตัวน้อยที่กำลังซ่อนตัวอยู่ภายใต้กางเกงเนื้อหนาแข็งขืนขึ้นมา จนเจียนจะปลดปล่อย

แผ่นหลังบางกระตุกอย่างแรงเมื่อการเดินทางของอารมณ์ได้เดินทางมาจนถึงจุดสิ้นสุด ของเหลวสีขาวขุ่นถูกปลด

เปลื้องออกมาจนเต็มฝ่ามือหนาของอีกคน แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลง เสียงหอบหายใจดังเพิ่มมากขึ้น แต่ร่างบางก็

ต้องสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่รุกล้ำเข้ามาทางช่องทางด้านหลัง นิ้วเรียวของอีกคนวนไปมาเพื่อหา

จุดกระสันที่ซ่อนตัวอยู่ภายใน แจจุงพยายามถอยร่นทันที

“อ๊า อึก เจ็บ ไม่เอา ” แต่แล้ว นิ้วเรียวก็เพิ่มจำนวนมากขึ้น เป็นสอง และสามนิ้วในเวลาต่อมา นิ้วเรียวเคลื่อนไหว

เข้าออกผ่านช่องทางนั้นอย่างเร็ว มือเรียวเล็กขยำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายอารมณ์ที่สับสนปนเปกัน ระหว่างความสุขสม

และความเจ็บปวดแต่แล้วจังหวะความร้อนแรงที่ส่งผ่านนิ้วเรียวทั้งสาม เพื่อไม่ให้อีกคนเจ็บเกินไปเมื่อได้เจอของจริง

ร่างสูงจัดการปลดกางเกงของตัวเองที่กำลังขัดขวางความสุขอยู่ออกไปให้พ้นทาง แกนกายโตถูกจับจ่อเอาไว้ที่ช่อง

ทางรักสีหวานด้านหลัง ร่างบางบิดเร่าไปมาด้วยความทรมาน จากความต้องการภายในที่ปะทุขึ้นมา อยากปลดปล่อย

เต็มที

“อ๊า ยุนโฮ....อย่า...แกล้งสิ ”สายตาเว้าวอนถูกส่งไปให้ร่างข้างบนที่กำลังเป็นคนคุมเกมทั้งหมดอยู่ เรียวปากหยักของ

คนคุมเกมยกยิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นท่าทีต้องการของอีกคน แท่งร้อนโตถูกเจ้าของค่อยๆขับเคลื่อนเข้าไปภายใน

ช่องทางรักอันแสนคับแคบและอุ่น เสียงครางแห่งความเจ็บปวดดังออกมาจากริมฝีปากอิ่ม แต่ก็ต้องกลืนหายเข้าไปใน

ลำคอ เมื่อเรียวปากของอีกคนประทับลงไปเพื่อหันเหความสนใจจากความเจ็บปวดนั้นและแล้วแกนกายสีหวานก็ถูกขับ

เคลื่อนเข้าไปจนสุดความยาว แต่ก็แช่เอาไว้อย่างนั้น เพราะเรียวปากของร่างด้านบนยังคงบรรเลงความเร่าร้อนกับ

เรียวปากอิ่มของอีกคน และแลกน้ำรสหวานกันอย่างลืมตัว เสียงจ๊วบจ๊าบจากน้ำรสหวานที่ทั้งคู่แลกเปลี่ยนกันดำเนินต่อ

ไป แต่ไม่นานใบหน้าหวานของคนข้างใต้ก็เบือนหนีสัมผัสจากอีกคน เมื่อแกนกายร้อนของอีกคนกำลังขยายตัวใหญ่อยู่

ในช่องทางรักของตัวเอง

“อื้ม ขยับสิ ” สะโพกหนาค่อยๆขยับเป็นจังหวะ ก่อนจะเร่งความร้อนแรงมากยิ่งขึ้น จนเตียงใหญ่ส่งเสียงรบกวน

เพราะร่างของชายทั้งสองที่ยังคงกอดก่ายกันอย่างลืมโลกภายนอก สะโพกกลมกลึงขยับตอบรับแรงกระแทกจากอีกคน

ที่เคลื่อนไหวกายเข้าออกช่องทางรักด้านหลังอยู่อย่างเร่าร้อน ใบหน้าเรียวเล็กเลื่อนลงไปซุกไซร้สูดความหอมหวาน

จากซอกคอขาวของอีกคน กลิ่นหอมกรุ่นที่กระตุ้นอารมณ์แห่งความปรารถนาได้เป็นอย่างดี แขนเรียวยกขึ้นโอบรอบ

ลำคอแกร่งของร่างด้านบนเอาไว้ ราวกับลูกนกที่กลัวจะตกจากที่สูง เสียงครางหวานยังคงดังอยู่ข้างหูของคนคุมเกม

จนจังหวะเร่าร้อนยังคงดำเนินต่อไป และมีทีท่าว่าจังหวะรักจะเพิ่มมากยิ่งขึ้น

“อ๊า...อึก...ฮ่า ยุนโฮ ” สะโพกหนากระแทกกระทั้นเข้าไปในช่องทางรักสีหวานที่กำลังตอดรัดเจ้าลูกชายตัวน้อยที่คับ

แน่นเต็มช่องทาง แรงตอดรัดทำให้ลูกชายของชายชองเกิดอาการเจ็บหนึบๆทีปลาย ความเจ็บปวดที่กลายเป็น

ความสุขสมจนยากที่จะเลิกไป ขาเรียวยาวโอบรอบเอวหนาของคนตรงหน้าที่กำลังมอบความสุขสมเสียวซ่านให้กับตัว

เองอยู่ ปลายเจ้าลูกชายตัวน้อยที่ขนาดไม่น้อยของร่างสูง กระทบโดนจุดกระสันของอีกคนจนเสียงครางหวานหูเริ่มจะ

เพิ่มความดังมากขึ้นเรื่อยๆแต่แล้วจังหวะรักอันร้อนแรงก็ต้องหยุดลงชั่วคราว เมื่อร่างสูงจับให้คนตรงหน้า

เปลี่ยนท่วงท่า เป็นท่าคลานสี่ขา สะโพกมนกลมกลึงถูกยกขึ้นเหนือพื้นเตียง ใบหน้าหวานซบลงกับหมอนใบนุ่มที่กรุ่น

กลิ่นหอมของน้ำยาปรับผ้านุ่มเอาไว้

แกนกายร้อนถูกส่งเข้าไปในช่องทางคับแคบนั้นอีกครั้ง และเพิ่มจังหวะรักขึ้นอีกครั้งเช่นกัน สะโพกหนากระแทก

กระทั้นเข้าไปจนเตียงใหญ่เริ่มโยกตามแรงกระแทกที่ร่างสูงเป็นคนก่อมันขึ้นมา มือหนาจับเข้าที่สะโพกมนของคน

ตรงหน้าเอาไว้มั่นก่อนจะเค้นคลึงมันอย่างมันมือ ใบหน้าคมที่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเริ่ดขึ้น ลิ้นร้อนไล้เลียริมฝีปาก

อย่างหื่นกระหาย เพราะร่างกายอันแสนวิเศษของคนตรงหน้าที่ทำให้เค้าคลั่ง ทุกครั้งที่ได้ลิ้มลองมัน ร่างกายที่เทียบ

กับพวกผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาไม่ได้สักนิด เพราะมันดีกว่าเป็นไหนๆ แต่อาจจะเป็นเพราะ เจ้าของร่างกายก็เป็นได้ ที่

ทำให้เทียบกับผู้หญิงพวกนั้นไม่ติด

แสงไฟสีนวลสลัวๆจากโคมไฟดีไซน์เก๋บนโต๊ะหัวเตียง ที่กำลังสาดส่องให้เห็นภาพของชายหนุ่มสองคนกำลังกอดก่าย

และบรรเลงบทเพลงรักที่เร่าร้อนกันบนเตียงใหญ่ การเคลื่อนไหวที่ยังคงดำเนินเป็นไปตามท่วงท่าเดิมๆตามการ

เคลื่อนไหวของเข็มนาฬิกาที่ยังคงดำเนินต่อไป....แต่เสียงครางหวามไหวก็ยังคงดังอยู่ตลอดเช่นกัน เสียงชื้นแฉะจาก

ของเหลวที่ไหลออกมาและเสียงเนื้อกระทบกันน่าอายนั้น ยังคงดังก้องไปพร้อมๆกับเสียงกรีดร้องแห่งความสุขสม

ของคนทั้งคู่

ร่างสูงโน้มตัวลงไปก่อนจะส่งเรียวปากเข้าไปจุมพิตแก้มนุ่มชื้นเหงื่อของคนด้านล่าง เรียวลิ้นร้อนชื้นแฉะไล่เลียตาม

แผ่นหลังเนียนละเอียดของคนตรงหน้า ลากผ่านรอยสักที่ตรงแผ่นหลังของอีกคนอย่างเร่าร้อน มือเรียวของร่างข้างใต้

เลื่อนมาคว้ามือหนาของคนข้างบนเอาไว้ ก่อนจะส่งมันเข้าโพรงปากบางของตนเอง และใช้ลิ้นเรียวเล็กของตัวเองไล่

เลียไปมา ราวกับว่ามันเป็นแท่งร้อนของคนอีกคน การกระทำที่ทำให้คนคุมเกมแทบจะเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ ยิ่ง

เพิ่มแรงกระแทกเข้าไปมากยิ่งขึ้น จนอุณหภูมิเริ่มจะร้อนแรงขึ้นทุกวินาที

มือหนาเลื่อนไปจับเข้าที่แกนกายร้อนของคนด้านหน้า ก่อนจะเลื่อนมือไปมาตามความยาวของมัน เพื่อให้คนตรงหน้าถึงฝั่งฝันพร้อมๆกับตัวเอง

“อ๊า อ๊า อึก ฮ่า ....” ไอร้อนของการกระทบกันของผิวหนังของคนทั้งสอง อบอวลไปทั่วบริเวณสถานที่เกิดเหตุ แต่แล้วเส้นทางแห่งการบรรเลงบทเพรักก็ดำเนินมาจนถึงจุดสิ้นสุด เมื่อของเหลวร้อนสีขาวขุ่นถูกพ่นออกมาจาก

ปลายแกนกายสีหวานของร่างข้างใต้จนเต็มฝ่ามือของร่างสูงด้านหลัง

“อ๊า ” ร่างบางทรุดลงกับพื้นเตียงทันที ทำเอาคนข้างหลังตกใจไม่น้อย เพราะตัวเองยังจัดการกับอารมณ์ที่คั่งค้างของตัวเองยังไม่เสร็จ ร่างสูงกระแทกเข้าไปภายในตัวของคนตรงหน้าเร็วและแรงมากยิ่งขึ้น เพื่อให้ตัวเองไปถึงฝั่งฝันตาม

อีกคนไป

“อ่า แจจุง อีก....นิด ” และแล้วความต้องการภายในก็ถูกปลดเปลื้องออกมาจนอยู่ในรูปแบบของเหลวสีขาวขุ่นที่ถูก

ฉีดพ่นภายในช่องทางรักสีหวาน จำนวนที่มากจนทำให้น้ำรักนั่นไหลออกมาภายนอก จนเปรอะเปื้อนผ้าปูที่นอนสีขาว

สะอาด ร่างสูงทรุดตัวลงนอนทับคนอีกคน เพราะเรี่ยวแรงที่ใช้ไปเยอะพอสมควรบวกกับภายในสมองที่เริ่มจะขาว

โพลนเพราะได้ปลดเปลื้องอารมณ์ออกไป เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ดังแข่งกับเสียงของเจ้าเครื่องปรับอากาศที่

ยังคงทำหน้าที่ของมันต่อไป ร่างสูงค่อยๆยันตัวลุกขึ้นนั่งช้าๆ ก่อนจะโน้มไปมองคนอีกคน ที่ตอนนี้ตกเป็นทาสของ

ความง่วงงุนไปเรียบร้อยแล้ว ยุนโฮค่อยๆจับให้คนตรงหน้าได้นอนในท่าสบายที่สุด ผ้าห่มผืนหนาที่เคยพับ

เรียบร้อยอยู่ปลายเตียงแต่ถูกเจ้าของห้องสองคนรบกวนจนมันตกลงไปอยู่กับพื้นห้อง ถูกหยิบขึ้นมา ก่อนจะถูกห่มทับ

ร่างกายของทั้งสองเพื่อให้ความอบอุ่น

ร่างบางถูกรั้งให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของคนที่สูงกว่า และยุนโฮก็ค่อยๆตามอีกคนเข้าไปในโลกแห่ง

ความฝันเช่นกัน